1.
1962 almanya hamburg doğumlu aktrist ve müzisyen. aynı zamanda eski bir eroin bağımlısı. 12 yaşında esrara 13 yaşında eroine başlamış ve çok zor sancılı bir çocukluk dönemi geçirmiş. o kadar çalkantılı bir hayatı vardı ki bir filme ve bir romana konu oldu. şimdilerde oğlu ile birlikte sakin bir hayat sürüyor.
devamını gör...
2.
dışarıda christinane f., türkiye'de eroin diye basılan kitabın anı sahibi. kitabı kendisi değil hayalet yazar iki gazeteci kaleme almıştır. altın kitapları da ayrıca kutlamak lazım millet anlamaz diye, hart diye "eroin" demiş basmışlar.
çocukluğunda büyük sıkıntılar yoktur. aslında 70'lerin almanya'sındaki "zavallı" denilen çocukların türkiye'de hayal bile edilemeyecek olanaklarda büyümesi bizde oradakinden farklı etki bırakmış. bizde kitabı okuyan kızın imkanlarına üzülmek ne kelime, "zenginin çocuğu eroinman olur" fikriyle kalkıyor. neyse sonuçta babasının ortalıkta olmaması ve annesinin kısmi ilgisizliği dışında öyle aman aman sıkıntı çekmemiştir.
enteresan olan o zamanlar 12 yaşında çocukların mini etek çekip, makyaj yaparak almanya'nın gece klüplerine akıyor oluşudur. hani bizde de vakaları vardır da böyle bir vahşi kültür halinde yayılmamıştır.
sonra o yaşta madde bağımlısı olup "anası nerede" derken fahişeliğe başlar ve bin türlü sapık arasında çocukluk geçirir. annesi "ailelerin en büyük hatası "benim çocuğum yapmaz" demesidir" diyor. ibret çok.
en çok etkileyen sahne, yine madde kullanan bir arkadaşının annesinin 13 yaşındaki çocuğu gece klübünün kapısında yakalayıp döve döve eve götürmesi ve zapt altına almasıdır. bu noktadan sonra görüşmediği arkadaşı korkunç bir gelecekten yırtar, birkaç ay sonra christine kendini satar.
kitabı okuyalı çok oldu. orta okulda belki on yıllık bir kopya okulda dolanmıştı, oradan okuduk. resmen korktuk eroinden.
işin garibi filmi çekildikten sonra buna özenen çocuklar türemiş, aynı kıyafetleri giyip dolanmak moda olmuş, başka bir tehlike atlatılmış. akıl fikir.
çocukluğunda büyük sıkıntılar yoktur. aslında 70'lerin almanya'sındaki "zavallı" denilen çocukların türkiye'de hayal bile edilemeyecek olanaklarda büyümesi bizde oradakinden farklı etki bırakmış. bizde kitabı okuyan kızın imkanlarına üzülmek ne kelime, "zenginin çocuğu eroinman olur" fikriyle kalkıyor. neyse sonuçta babasının ortalıkta olmaması ve annesinin kısmi ilgisizliği dışında öyle aman aman sıkıntı çekmemiştir.
enteresan olan o zamanlar 12 yaşında çocukların mini etek çekip, makyaj yaparak almanya'nın gece klüplerine akıyor oluşudur. hani bizde de vakaları vardır da böyle bir vahşi kültür halinde yayılmamıştır.
sonra o yaşta madde bağımlısı olup "anası nerede" derken fahişeliğe başlar ve bin türlü sapık arasında çocukluk geçirir. annesi "ailelerin en büyük hatası "benim çocuğum yapmaz" demesidir" diyor. ibret çok.
en çok etkileyen sahne, yine madde kullanan bir arkadaşının annesinin 13 yaşındaki çocuğu gece klübünün kapısında yakalayıp döve döve eve götürmesi ve zapt altına almasıdır. bu noktadan sonra görüşmediği arkadaşı korkunç bir gelecekten yırtar, birkaç ay sonra christine kendini satar.
kitabı okuyalı çok oldu. orta okulda belki on yıllık bir kopya okulda dolanmıştı, oradan okuduk. resmen korktuk eroinden.
işin garibi filmi çekildikten sonra buna özenen çocuklar türemiş, aynı kıyafetleri giyip dolanmak moda olmuş, başka bir tehlike atlatılmış. akıl fikir.
devamını gör...