ciddi olmak

seviye için inanılmaz faydalı bir harekettir. vıcık ve samimiyetsiz insanlardan dolayı sık sık yaparım.

normalde çok matrak bir insanımdır ama gevşek insanlara karşı olan tutumum da budur. esprili olmak var, konuşkan olmak var, bir de gevşek olmak var. gevşekliğe hiç tahammül edemiyorum.

o malum soruyla muhattap olma sebebidir.
(bkz: why so serious?)

sevmediğiniz, ısınamadığınız kişilere, mesafe koymak amacıyla yapılan bilinçli bir durumdur.
insan, samimi olduğu, sevdiği kişilerin yanında elbette espriler yapacaktır.

kaliteli bir harekettir. ne kadar insanlar beni bu konuda eleştirseler de gereksiz samimiyeti önlemenin en iyi yoludur. evet ciddiyim ve sizli konuşurum.

olunması gereken yerde olamadığımdır. ama ciddiyet iyidir. takdir ederiz kendisini. bak yine ciddi olamadım hay aksi.

hadsiz savar tavır.
biraz yumuşak yüzlüyseniz ciddi olmak zorunda kalıyorsunuz.

her zaman olunması halinde bayar. hayatı bu kadar ciddiye almayın.

ciddi olan insanların duyduğu şu klasik cümle dışardan çok soğuk duruyorsun ama öyle değilsin...

sevdiğim tavır.

sanıyorlar ki hiç gülüp eğlenmiyorum. öyle değil. sadece belirli bir zaman geçirmem gerekiyor insanlarla ki onlara ısınıp ciddiyetimi bir parça üzerimden atayım.

sürekli ciddi olmak evet sıkıcıdır ama sürekli ciddi olanları da sürekli cıvık olanlara tercih ederim.

herkesin olması gerekendir. her ortamda ciddi tavrımla ün salmışımdır.

yılışık olmaktan iyidir. bir insan bence yerine göre hareket edebilmeli, her an ciddi de olunmaz, yılışık da olunmaz. nerede ne yapacağını bilen insanlara hakikaten selam olsun.

yazılı iletişimin kanayan yarası.

insanlar istiyor ki ciddi olmadığımız her cümlenin sonunda sırıtalım. yahu cümlenin içeriğinden anlasanıza ciddi olmadığımızı! "genç görünmek için gençlerin kanını içiyorum" yazan biri ne kadar ciddi olabilir bu konuda? ille sonuna emoji koymak gerekmiyor ki!

bak burada çok yaşıyorum bu durumu. birisi bir şey yazıyor mesela. yazdığı şey de gerçek hayatta sık karşılaşılan bir durum diyelim. doğal olarak "o zaman şöyle yap" diyorum çünkü olası bir şeyden bahsediyor adam. ben cevap yazınca "ayy ne ciddisin yaa! ben esprisine dedim onu" diyor. yahu iyi de espri komik olur! böyle gün içinde karşılaşacağımız normal bir şeyden bahsedersen öyle cevap alman da normal. üstelik o normal şeyi esprisine yazdıysan benim yazdığım da gayet esprisine olabilir bu durumda.

ayh yazarken daraldım! ben o kadar ciddi biri değilim genel olarak boş bir muhabbet esnasında. rica ediciim bu lafı bana karşı kullanmayın da kime karşı kullanıyorsanız kullanın. şunu da koyayım da "ay ne ciddi yazdın" demeyin * *

resmi olmaktır bana göre. gereksiz uzatmalardan uzak durmak, merak etmediğin şeyleri laf olsun diye sormamak, ortamı yumuşatmayı hedef olarak benimsememek en önemli etmenleridir.
herkesin bana kaybettiren etmen olduğunu düşündüğü, benim fikrime göre ise bana kazınım sağladığını düşündüğüm, duygu durum halidir.

bu sefer yapmayanın bilmem nesini kovalasınlar, öpsünler diye söze başlamaktır. böyle söze giren insan ciddidir.

"ciddiyet prensiplerle olur. surattaki ciddiyet suratsızlıktır." - jeam cine (o kim lan)

insanların yaptıkları işlere veya durumlara yoğunlaşmasında kullandığı. odaklanmayı artıran duygu durumuna verilen isimdir.

ya bu benim hem sevdiğim hem sevmediğim bir duygu durumu.
tamamen ruh halime göre değişkenlik gösteriyor...
söz konusu kişi ben olduğumda bunu yüz ifademden anlayamazsın mesela. çünkü benim kaşlarım her daim çatık.
bir insan gülerken ciddi olamaz mı?
pek tabii olabilir.
önemli olan ağızdan çıkan laftır.
yoksa ben kendim ciddiye alınacak bir insan değilim ki.
hiç çekilir cinsten değil...

çoğu zaman başaramadığım ama ciddi olduğum zamanda hakkını verdiğim olgu.

ben hep ciddiyim aslında. onlar şaka yaptığımı sanıyor.