çimlere uzanıp gökyüzünü seyretmek

kafam çok fena ayılamıyorum, dünyam dönüyor aktivitesi.

sonsuza kadar öyle kalabilirim eylemi.

aha tanıma yazdığım şeyi hemen başlık açmışlar. ayıp be!
neyse, çok güzel bir aktivite.

hiçbir şey düşünmediğini zannedip beyninde milyonlarca şeyin geçtiği aktivitedir. yanında sevdiğin biri de varsa tadından yenmez.

gerçekten güzel aktivite.
yapılmalı.

aşırı güzel aktivite fakat kene ve türevlerini düşününce yapmaktan bir anda vazgeçiyorum. :((

ilkbahar ve yazın çatı katı terasında sürekli yaptığım birşey gökyüzüne saatlerce bakıyorum akşam saatleri çok güzel oluyor ıhlamur çiçeklerinin kokusu müzik rüzgar gökyüzü ve ben... düşündükçe içim bi güzel oluyor.

genelde yapamadığım şeydir.böcek- örümcek- sürüngen korkum hep beynimi kemirir.. ya buraya yattığımda içime bir şey girer- üstüme bir şey çıkarsa diye..


doya doya hiç düşünmeden kendini çimlere atan insanlara imreniyorum..böyle bir duyarsızlık kendim içinde istiyorum.. üstüme bir kertenkele fırlasa, kocaman böcek çıksa dünyam durur.. hadi erkekler yine avantajlı.. biz kadınların saçları uzun… saçlarımın arasına bir şey karışır, kafamın içine bir şey girer diye de korkmuyorlar..

sene bilmem kaç. neden tek gitmişim bilmiyorum.
eskişehir'deyim.
çimlere uzanmış gökyüzünü izliyorum. hayat o kadar güzel ki, ne geçmiş kalmış, ne gelecek derdi.
zaten o kadar da derdim yok o zaman.
hiçbir şey düşünmeden öylece tavana bakıyorum. tavanım gökyüzü demiştim değil mi?
hiç kalkmak istemiyorum ama daha gezmem gereken çok yer var.
kalkmıyorum.
şu an hala orada, karanlıkta -soğuk havaya bile razıyım- uzanıyor olmayı dilerdim.

o sırada parkta takılan kekolar...
some iç anadolu problems. ağzımızın tadıyla uzanıp şöyle bir gökyüzünü izleyemedik. bir gün umarım.