1.
birazdan yapacağım eylem. şirazem kaydı.
hayır bu sefaleti 22 yaşında kykda bırakmıştım, sen kalk gel hiçliğin ortasında bi yere yiyecek bi şey bulama. duvarları mı kemirsem?
hayır bu sefaleti 22 yaşında kykda bırakmıştım, sen kalk gel hiçliğin ortasında bi yere yiyecek bi şey bulama. duvarları mı kemirsem?
devamını gör...
2.
çok açım deyip uyumak kadar efektif olmayacaktır.
premium fakir önerileri.
açlıkla mücadele ders 1.
premium fakir önerileri.
açlıkla mücadele ders 1.
devamını gör...
3.
2010 yazında askerdeyken çarşıya çıkan uzmandan 2 tane dürüm istemiştim. parasını da verdim. o gün öğlen çıkan yemeği yemedim sırf dürümlerin tadını alayım diye. akşam oldu, gözüm nizamiyede tabi. uzman geldi, '' eee nerede dürümler ? '' '' aaa unuttum lan ''.
işte o akşam sabaha kadar açlıktan ağlamıştım. çok kötü ya.
işte o akşam sabaha kadar açlıktan ağlamıştım. çok kötü ya.
devamını gör...
4.
bir çocuğun böyle ağlamasını görmek kendi açlığından daha çok koyuyor insana.
geçen sene sabah çok erken bir saatte şehrin merkezi sayılabilecek bir yerinde otobüs bekliyordum. bir anda gözüme bir çocuk çarptı. muhtemelen 7 8 yaşlarındaydı. kırmızı ben10 tshirtü vardı üstünde. yanında da babası ama görseniz babasını beş para etmez bir insan olduğunu 100 metre öteden anlarsınız. neyse bu çocuğun sırt çantasından babası sürekli minik minik paketler çıkarıp birilerine veriyor, para alıyor. başta anlamadım ne olduğunu sonradan dank etti adam uyuşturucu satıyor. küçük paketleri de çocuğun sırt çantasına koymuş oradan alıp alıp satıyor sabahın köründe. çocuk da sürekli babasına aç olduğunu söyleyip ağlıyor sessizce. adam da çocuğa kapa çeneni diye bağırıyor, biraz da hırpalıyor. bir sürü insan adamın çocuğuyla uyuşturucu sattığını, çocuğun aç olduğunu ve bundan dolayı ağladığını göre göre alışveriş yaptı adamla. durakta bir kadın daha vardı birbirimizle göz göze geldik. kadına dedim ki "yanınızda yiyecek bir şey var mı çocuğa verelim etrafta açık yer yok, benim de yanımda bir şey yok" o da aynı şeyi bana söylemeyi düşündüğünü maalesef yanında hiçbir şey olmadığını söyledi. o an korkup polisi orada arayamadım. otobüs geldi biner binmez polisi aradım. adamın tipini, çocuğun üstündeki kıyafetleri anlattım. bilmiyorum ne oldu sonra.
her çocuk düzgün bir ebeveyni hak ediyor ama her insan çocuk sahibi olmayı hak etmiyor.
geçen sene sabah çok erken bir saatte şehrin merkezi sayılabilecek bir yerinde otobüs bekliyordum. bir anda gözüme bir çocuk çarptı. muhtemelen 7 8 yaşlarındaydı. kırmızı ben10 tshirtü vardı üstünde. yanında da babası ama görseniz babasını beş para etmez bir insan olduğunu 100 metre öteden anlarsınız. neyse bu çocuğun sırt çantasından babası sürekli minik minik paketler çıkarıp birilerine veriyor, para alıyor. başta anlamadım ne olduğunu sonradan dank etti adam uyuşturucu satıyor. küçük paketleri de çocuğun sırt çantasına koymuş oradan alıp alıp satıyor sabahın köründe. çocuk da sürekli babasına aç olduğunu söyleyip ağlıyor sessizce. adam da çocuğa kapa çeneni diye bağırıyor, biraz da hırpalıyor. bir sürü insan adamın çocuğuyla uyuşturucu sattığını, çocuğun aç olduğunu ve bundan dolayı ağladığını göre göre alışveriş yaptı adamla. durakta bir kadın daha vardı birbirimizle göz göze geldik. kadına dedim ki "yanınızda yiyecek bir şey var mı çocuğa verelim etrafta açık yer yok, benim de yanımda bir şey yok" o da aynı şeyi bana söylemeyi düşündüğünü maalesef yanında hiçbir şey olmadığını söyledi. o an korkup polisi orada arayamadım. otobüs geldi biner binmez polisi aradım. adamın tipini, çocuğun üstündeki kıyafetleri anlattım. bilmiyorum ne oldu sonra.
her çocuk düzgün bir ebeveyni hak ediyor ama her insan çocuk sahibi olmayı hak etmiyor.
devamını gör...
5.
özel günleri yakın kadın eylemi.
devamını gör...