çok düşünmekten korkan insan

bu insanları her yerde görürsünüz. genellikle hayatın sırrını çözmüş gibi davranırlar. herhangi bir konuda düşüncelerinizi açıkladığınız zaman "çok düşünme ya" nidalarıyla, gereğinden fazla düşünmenin kötü bir şey olduğunu, insanın bir yerden sonra bir şeyleri akışına bırakıp umursamadan hayatına devam etmesi gerektiğini savunurlar. ama aslında bu insanlar çok düşünmekten korkanlardır. çünkü düşünce ve sorgulama kapılarını bir kez açtıkları zaman kapatmakta çok zorlanacaklarını, ve aslında tamamen bir illüzyondan ibaret olan mutluluklarını kaybedeceklerini bilirler. bu yüzden, bu onları geçici bir süreliğine mutluluklarından edecek bile olsa düşünmeye cesaret eden insanlardan çekinirler. bu insanlar aslında çaresizdir. onları üzen, depresyona sürükleyen, asıl potansiyellerine ulaşmalarını engelleyip, hayatı boyunca bir parçası olacak travmaları yükleyen insanların, geçmişlerin ve yaşam şartlarının birer kurbanıdır. özlerinde kötü insanlar değildirler, sadece mağdur ve kaybolmuş ruhlardırlar. ve bu gerçekle yüzleşmemek için her şeyi yapmaya hazırdırlar, bu hayatları boyunca sahte bir mutlulukla yaşamak demek olsa bile. aç bir köpek gibi mutluluğun peşinden koşup yapabildikleri sürece hayattan keyif almaya çalışırlar. ama insanın kendisiyle sağlıklı bir ilişki içerisinde olabilmesi, psikolojisi ve ruhsallığı için sağlıklı olanı bilip bu doğrultuda bir hayat yaşayabilmesi, körlemesine bir keyif arayışından daha önemlidir, bunun için de düşünmek, kendi gerçek istek ihtiyaç ve zayıflıklarını keşfedip kabul etmesi şarttır. fakat bunu asla anlamak istemezler, çünkü işlerine gelmez. ve işlerine gelmediği gibi, bunu sizin yapmanız da işlerine gelmez. çünkü onların yapmaktan kaçtığı bir şeyi gönüllü olarak yaptığınız için onları istemsizce etkilemiş olursunuz. bu yüzden hayatları boyunca "ben böyleyim beni seven böyle kabul etsin" duvarları ardına saklanıp kendi zayıflıklarını ve çaresizliklerini görmezden gelirler.
gerçek şudur ki, düşünebilen insan düşünemeyen insandan üstündür. kendini arayan insan, kendinden kaçan insandan yücedir. kendi karanlığıyla arkadaş olabilmiş insan, ondan korkan ya da onun tarafından yönetilen insandan güçlüdür. zaten büyümek, olgunlaşmak, ergenlikten çıkıp yetişkin olmak böyle bir şeydir. bu yüzden bir şey yapmadan önce ince düşündüğünüz, çok sorguladığınız, ve bu süreçte kendinizi rahatsız ettiğiniz için bunun yanlış bir şey olduğunu düşünmeyin. bu aslında sadece kendi en iyi versiyonunuza dönüşmeye çalıştığınızı gösterir. ve bu da bir insanın kendisine yapabileceği en büyük yatırımdır.