çölde çay (film)

ülkemizde 'çölde çay' adıyla vizyona giren, ingiliz-italyan ortak yapımı, 1990 tarihli bir bernardo bertolucci filmi.
film, paul bowles'in türkçeye 'esirgeyen gökyüzü' adıyla çevrilen bir romanından uyarlama. (yazar amerika'dan fas'a göç etmiş, hayatının sonuna kadar kitabında anlattığı bu coğrafyada yaşamış.)
başrollerde; debra winger ve efsane john malkovich var.
adaylıkları ve kazandığı ödüller wikipedia'dan gelsin:

"awards wins
bafta award for best cinematography (vittorio storaro)
golden globe for best original score motion picture (ryuichi sakamoto, richard horowitz)
new york film critics circle award for best cinematography (vittorio storaro)
los angeles film critics association award for best music (ryuichi sakamoto, richard horowitz)

nominations
bafta award for best production design (gianni silvestri)
golden globe award for best director — motion picture (bernardo bertolucci)"

-yazıyı sonlandırmadan, teoman'ın da filmden çok etkilendiğinin bir kanıtı olan şarkısını, şebnem ferah düetiyle dinlemek isterseniz buyurun:
buradan

müzikleri ve sahnelerin yoğunluğu ile etkileyici, her dakikasının tadına varılması gereken film. evet, ağır bir atmosferi var, kasvetli ve huzursuz edici sahneleri bol, ama çok dokunuyor insana. hani sanki bunlar zaten halihazırda yaşanıyormuş, biri filme almış gibi hissettim izlediğim süre boyunca.

akla teoman'ı getiren film...





tam teoman filmi... adamın neyi sevip neyi sevmeyeceğini artık tahmin edebiliyorum. bunu yapabilmek için öyle özel bir emek de harcamadım. birkaç şarkısını dinleyip, gecenin sonuna yolculuk kitabını okumam yetti. şu an teoman'ın sanatsal zevkini biliyorum.

herşey sonsuza dek öyle devam edecekmiş gibi geliyor gerçekten. bu film hayatım boyunca aklıma kaç kere gelecek. kaç dolunay göreceğim acaba?
çok eskiden izlemiştim tekrar izlemek istedim yıllar sonra. ingiliz hasta filminin tadı var biraz. başrol oyuncusu debra winger'a hayran kaldım.

gecenin 4ünde izlemeye başlayıp, günün ilk ışıklarını gözyaşları içinde girmeme sebep olan filmdir.. yaşanılanları ve çaresiz kalınan durumları filmin içindeymiş gibi hissediyorsunuz..