çoraplarını koklayan insan

midemi bulandıran insandır, kirli olma ihtimali olan bir çorabı burnunun dibine sokmaktan utanmaz çünkü. selam bile verilmemesi gerekir böylelerine.

peynirli cips seviyor olabilir.

(bkz: çorabı giymeden önce koklamak)
(bkz: aramaya inanmak)

eğer yeterince kokmuyorsa, ertesi gün de giyecek olan insandır.

bunun farklı bir versiyonu, çoraplarını küçük kardeşine koklatan abilerdir. abisi olanlar mutlaka bu tip minnoş eziyetler yaşamışlardır. abiler öncelikle kendisi çoraplarını koklayarak test edip onaylar daha sonra gözüne kestirdiği marsum kardeşinin burun köküne çorabı yerleştirerek amacına ulaşmış olur. tabi ileriki yaşlarda umarım sizde alışkanlık yaratmaz bu durum. yani ben değil bir arkadaşım var o öyle.
---
bir ara bununla ilgili bir haber vardı; çoraplarını her gün koklayan bir adamın akciğerlerinde mantar enfeksiyonu gelişmişti. tahmin edin hangi ülkenin vatandaşı?*

kokmadigi temiz olduğu anlamına gelmez kesin bilgi yayalım. burnumuzu herşeye + çoraba sokmayalim.

nedense şikayet edenlerin aslında kokladıklarına dair derin şüphe duyduğum başlık.

yikanmali mi yikanmamali mi ona karar veriyordur. evet.

kimin çoraplarını kokladığı önemli. kendi çorapları mı başkasının mı?