dalga geçilen şarkının sonradan can yakması

büyümek böyle bir şey oluyor sanırım.


asla dinlemem dediğin şarkı gün geliyor, sırtına biniyor. kaç ton?

genelde türküler girer bu sınıfa... up tıs up tıs mevsimi geçince; bir bakmışsın neşet dinleyip böğüre böğüre ağlıyorsun.

muhtemelen bir serdar ortaç şarkısıdır.

-huhahıhahas şarkının sözlerine bak, bi cümlenin ötekinden haberi yok.
........
-şimdi sensiz cehennemde yaşlanacağım mı?!:(((

"dokunsam ağlar mısın
düşünüp o yılları
bir dokun bin ah işittim senden
bu kadar kolaymıydı vazgeçmek benden
ağlasam duyarmısın feryadımı
yüzüme bakarmısın son kez
içimde yorgunluğun, mutsuzluğun
sebebi bir tek sensin bu umutsuzluğun

kalbim yıllar geçse de affetmeyecek
bilsem ki gözyaşım hiç dinmeyecek
sensiz bu son gecem bu son sabahım
tadı yok bu mevsim ayrılıkların

bilsem ki bir daha hiç dönmeyecek
bilsem ki gözyaşım hiç dinmeyecek
utanmam yenilmem mutsuzluğuma
şimdi sensiz cehennemde yaşlanacağım."

benim için enes batur'un ayaz isimli şarkısı için geçerli olan durum.

harca anıları, elinde kalanları diyor bir yerde.

enes batur'un şarkı söylemesiyle dalga geçerim ama şarkının burası ne yalan söyleyeyim dokunuyor.

daha kötüsü dalga geçilen şarkının dile pelesenk olmasıdır.

(bkz: azer bülbül şarkıları)

can yakan şarkının sonradan dalga geçilmesi gibi bir şey resmen.

anısı var kardeşim denilen o şarkının artık görmediğiniz bir insanı hatırlatması.