1.
ismi pek duyulmamış olsa da, aslına bakarsanız kuantum fiziği denilince akla ilk gelmesi gereken fizikçilerden biridir david bohm (1917-1992).
felsefe alanında da katkılarda bulunmuştur. benim bu değerli fikirle tanışmam ise bir kitapta okuduğum alıntılanmış bir paragrafla olmuştu. şu kısacık paragraf bile yaşam felsefesine ve var oluşumuza dair birçok sorgulamayı sağlayacaktır diye düşünüyorum.
doğada hiçbir sey sabit kalmaz. her şey sürekli bir dönüşüm, hareket ve değişim halindedir. ancak, önceden gelen öncüller olmadan hiçbir şeyin içinden hiçbir şeyin birdenbire çıkmadığını keşfediyoruz. benzer biçimde, hiçbir sey, kendisinden sonra varolan bir seye mutlak surette yol açmama anlamında, bir iz bırakmadan kaybolmaz. dünyanin bu genel özelligi, farkli türden muazzam büyüklükte bir deneyimler alanını özetleyen ve henüz, bilimsel ya da degil, herhangi bir gözlem ya da deneyle çelişkiye düşmemiş bir prensiple ifade edilebilir: her sey baska şeylerden gelir ve baska şeylere yol açar.
ilk kitabı 1951 yılında yayınlanmış olan kuantum teorisi’dir. bu kitapta kuantum mekaniğine kendi yorumunu getirmiştir. bohm’un görüşü taneciklerden ziyade bütüne önem verir ki; elektronlar içine girdiği maddede bireysel olarak davranmayı bırakıp bütünün bir parçası gibi davranmaya başlar. şöyle diyor bohm;
maddeselliğine ve muazzam boyutlarına rağmen evren kendi içinde ve kendi başına mevcut olmayıp, daha büyük ve tarif edilemez bir şeyin ürünüdür. evren, hayal edilmez bir okyanusun ortasında meydana gelen küçük bir dalgalanmadan, nispeten küçük bir 'hareketlenme motifinden' ibarettir.
felsefe alanında da katkılarda bulunmuştur. benim bu değerli fikirle tanışmam ise bir kitapta okuduğum alıntılanmış bir paragrafla olmuştu. şu kısacık paragraf bile yaşam felsefesine ve var oluşumuza dair birçok sorgulamayı sağlayacaktır diye düşünüyorum.
doğada hiçbir sey sabit kalmaz. her şey sürekli bir dönüşüm, hareket ve değişim halindedir. ancak, önceden gelen öncüller olmadan hiçbir şeyin içinden hiçbir şeyin birdenbire çıkmadığını keşfediyoruz. benzer biçimde, hiçbir sey, kendisinden sonra varolan bir seye mutlak surette yol açmama anlamında, bir iz bırakmadan kaybolmaz. dünyanin bu genel özelligi, farkli türden muazzam büyüklükte bir deneyimler alanını özetleyen ve henüz, bilimsel ya da degil, herhangi bir gözlem ya da deneyle çelişkiye düşmemiş bir prensiple ifade edilebilir: her sey baska şeylerden gelir ve baska şeylere yol açar.
ilk kitabı 1951 yılında yayınlanmış olan kuantum teorisi’dir. bu kitapta kuantum mekaniğine kendi yorumunu getirmiştir. bohm’un görüşü taneciklerden ziyade bütüne önem verir ki; elektronlar içine girdiği maddede bireysel olarak davranmayı bırakıp bütünün bir parçası gibi davranmaya başlar. şöyle diyor bohm;
maddeselliğine ve muazzam boyutlarına rağmen evren kendi içinde ve kendi başına mevcut olmayıp, daha büyük ve tarif edilemez bir şeyin ürünüdür. evren, hayal edilmez bir okyanusun ortasında meydana gelen küçük bir dalgalanmadan, nispeten küçük bir 'hareketlenme motifinden' ibarettir.
devamını gör...