denize kıyısı olmayan illerde yaşayanlar için hayatın anlamı

çok merak ediyorum.

düşünsene, yazın denize ya giremiyorsun ya da denize kıyısı olan bir yerde tatil yapmak için dünya kadar para harcayıp yol geliyorsun. onun dışında gündelik hayatta balık tutmaya gidemiyorsun, paran varsa tekne tutup kullanamıyorsun; ama en önemlisi de biranı veya rakını yudumlarken martı sesleri eşliğinde deniz manzarasını izleyemiyorsun, deniz kıyısında bir bankta sevgilinle koyun koyuna uzanıp dalga seslerini dinleyemiyorsun.

deniz olmayan kent benden ırak hacı.

valla ben lokum yiyorum. kaymaklı lokumu güzel. aklıma deniz gelince atıyorum bir lokum.

tamam belki denize kıyımız yok ama her yer şelale, su, trye su veriyoruz ameka.

deniz görünce heyecanlanabiliyoruz. sizde rutine binmiş yazık.

istanbul'da yaşıyoruz da noluyo. anlamdan ölüyoruz. anlam oldu her yerimiz.

açıkçası ben yazın gelmesini heyecanla bekliyorum bir ankara vatandaşı olarak. deniz kıyısında yaşasam böyle mi hissederdim, sıfır heyecanı olurdu. o uzun yolculuklarda, gözüme vuran güneşle birlikte karşımda gördüğüm denizin beni heyecanlandırışını nasıl anlatabilirim?? o yüzden yaşasın karasallık, bozkır!!!! şaka şaka, keşke denize yakın yerde yaşasam:(

benim ev denize 300 metre, durumumuz fena, hafta sonları dışarı çıkamıyoruz
ne kadar barzo, hamido üstüne surisi varsa buraya akıyor, sokağa çıkmak bile ızdırap.