1.
ibrahim demirkan tarafından yönetilmiş yaklaşık 7 dakikalık kısa film;
muhammet sefa koç
recep ali gündüz
sedat aslan gibi isimler filmin başrolünde yer alır.
filmimiz genç bir adamın otobüs durağında eski öğretmenini görmesi ile başlıyor ve kısa bir hasbihalin ardından geçmişi hatırlamalarıyla devam ediyor.
yıllar önce sınıfta bir çocuğun saati çalınıyor ve bu öğretmen arama yapıyor, saati buluyor ve saati çalan çocuk aslında durakta karşılaştığı çoçuğun takendisi.
öğretmen arama yaparken gözlerini kapatıyor ve filmde en çok içimi sızlatan sahne de bu oldu, karşıdaki insanda yara açmamak ve utandırmamak için hem kendi gözünü kapatıyor hem de bütün sınıfa arama yapılırken gözünüzü kapatın emri veriyor,
kimin çaldığını görüp de rencide etmesinler ve ayıplamasınlar diye başkasının kusurunu örtmede gece gibi oluyor.
genç öğrencinin öğretmenine artık o günden sonra bir daha hırsızlığa tövbe ettiğini söyleyip iyi biri olmaya çalışmasını anlatması ve öğretmenin otobüsünün gelmesi ile film sona eriyor.
filmi kısa da olsa etkileyici buldum, en çok da öğrencisinin çaldığı saati bulduğunda gözlerinin kapalı olması can acıtıcıydı.
öğrencilerini utandırmamaya çalışıp aynı zamanda adaletli olmaya çalışması, kimseyi kırmadan bu işi çözmeye çalışması onu unutulmaz bir öğretmen haline getiriyor, o artık öğrencilerini hatırlayamasa da öğrenciler öğretmenlerini unutmaz...
hiçbir zaman..
film bize iyiliği olduğu kadar gerçek öğretmen nasıl olunur sorusuna cevap da veriyor, izlediğime mutlu olduğum bir kısa film oldu.
muhammet sefa koç
recep ali gündüz
sedat aslan gibi isimler filmin başrolünde yer alır.
filmimiz genç bir adamın otobüs durağında eski öğretmenini görmesi ile başlıyor ve kısa bir hasbihalin ardından geçmişi hatırlamalarıyla devam ediyor.
yıllar önce sınıfta bir çocuğun saati çalınıyor ve bu öğretmen arama yapıyor, saati buluyor ve saati çalan çocuk aslında durakta karşılaştığı çoçuğun takendisi.
öğretmen arama yaparken gözlerini kapatıyor ve filmde en çok içimi sızlatan sahne de bu oldu, karşıdaki insanda yara açmamak ve utandırmamak için hem kendi gözünü kapatıyor hem de bütün sınıfa arama yapılırken gözünüzü kapatın emri veriyor,
kimin çaldığını görüp de rencide etmesinler ve ayıplamasınlar diye başkasının kusurunu örtmede gece gibi oluyor.
genç öğrencinin öğretmenine artık o günden sonra bir daha hırsızlığa tövbe ettiğini söyleyip iyi biri olmaya çalışmasını anlatması ve öğretmenin otobüsünün gelmesi ile film sona eriyor.
filmi kısa da olsa etkileyici buldum, en çok da öğrencisinin çaldığı saati bulduğunda gözlerinin kapalı olması can acıtıcıydı.
öğrencilerini utandırmamaya çalışıp aynı zamanda adaletli olmaya çalışması, kimseyi kırmadan bu işi çözmeye çalışması onu unutulmaz bir öğretmen haline getiriyor, o artık öğrencilerini hatırlayamasa da öğrenciler öğretmenlerini unutmaz...
hiçbir zaman..
film bize iyiliği olduğu kadar gerçek öğretmen nasıl olunur sorusuna cevap da veriyor, izlediğime mutlu olduğum bir kısa film oldu.
devamını gör...