dimmu borgir

norveçli senfonik black metal grubu. grubun ismi izlandacada karanlık kuleler anlamına gelmektedir.

sırf gateways şarkıları için bile saatlerce dinlenebilecek gruptur. shagrath gibi ruh hastası bir müzik dehası vokale sahiplerdir.

1993 yılında kurulan norveçli senfonik black metal grubudur. grup hakkında bence yazılacak çok şey var be. bir grubun her albümü mü güzel olur, yaratıcı ve de farklı olur? dimmu borgir sonuna kadar vermiş bunun hakkını. şarkılarında isyan, brutal ve scream olduğu kadar da asalet vardır. enstrüman kalitesi olarak bazı black metal gruplarına taş çıkartır.
grup isminin anlamı da karanlık kuleler demektir.

gelelim bu grubun bazı albümlerine. aslında her albümünü yazmak isterdim buraya lakin o zaman mecalim kalmaz zira sanat hayatları boyunca birçok güzel işlere imza atmışlardır.
bazı albümleri şudur; death cult armageddon, enthrone darkness triumphant, forces of the northern night, the ınvaluable darkness, abrahadabra gibi gibi. bunlar favorim olan dimmu borgir albümleridir.

black metal tutkunları bazen bu grubu eleştirir bazen de yerlere göklere sığdıramamaz çünkü bazı albümleri thrash metali ve de gothic metali anımsatır. misal the ınvaluable darkness albümü black metalden ziyade gothic metali andırır, dolayısıyla da black metalin dışına çıkmış olur. her neyse yine de kendilerini sever sayarız black metalciler olarak.

grubun eski vokali olan ıcs vortex’e hayranım her zaman. gönlümde yeri başka çünkü on parmağında on marifet olan biridir. birçok müzik grubunun da vokalistliğini yapmıştır.

sevgi ve saygıyla, siz albüm yapın biz dinleyelim ulan. swh

ilk okul ingilizce öğretmenimle komşu olduğumuz için bazen beni arabasıyla götürürdü. sert müzik seven bir arkadaşıma dimmu borgir kaseti vermiştim, geri verdi yolda da öğretmenm bunu görünce takalım dinleyelim dedi ve arabanın teybine kaseti taktı. sonra bu güzel iş dedi aldı benden kaseti, bana sonra ki gün david bowie kaseti getirip bir daha öyle şeyler dinleme dedi. ben de kendisini çok sevdiğimden gerçekten 20 yıldır hiç dimmu borgir dinlemiyorum.

zamanında boyanmışlar etmişler şimdi çoluk çocuk sahibi tipler bunlar. çocuklarının kreş toplantısına kurabiye falan götürüyorlar.

zaten 90'ların dayıları büyüyünce metal orta sınıf müziği haline geldi.

klavyeleri fazla basit kaçıyor. onun dışında iyi grup.

metal dünyasının en istikrarlı gruplarından biri. tahminimce, emekli olduktan sonra utanacakları hiçbir albüm yapmamışlardır. sound olarak, senfonik metali en hakkıyla yapmış gruptur. müzikte profesyonelliğin kitabını yazmışlardır. salak saçma güncellemelerle ilgiyi diri tutma taktikleri kullanmazlar. sadece işleriyle anılırlar. yine de, bir cradle of filth kadar ilginç değildirler. gerçi bence ikisi de aynı değerdedir ama farklı bakımlardan.