din ve vicdan özgürlüğü

ne kadar yasalarla güvence altına alınmış olsa da sadece kağıt üzerinde olan bir haktır.
(bkz: zorunlu din dersleri)

ortada bir özgürlük göremiyorum.

öğrenmekten, bilgiden neden bu kadar korkuyor insanlar? müslüman insanlar dünya nufusunun %23ünü oluşturuyor. ve yaşadığımız ülkede karşılaşacağımız çoğu insan müslüman. biz benimsemesek bile onların neye neden inandığını biliyor olmamızda zarar değil fayda görüyorum. bilgi bilgidir bu denli fobik olmayın ateist zihniyetinizi bozmayacak o dersler zira kalpleriniz mühürlenmiş.

zerrin özer'in "bana, hep bana bana" şarkısını çağrıştırır.

din kısmını anladığım, vicdan kısımını anlamlandıramadığım hürriyet.

okurken tatlı bir tebessüm yaratan cümle olmak dışında, ortadoğu'da pek de hükmü olmayan şeyler bunlar arkadaşlar. sıkıyorsa pudra şekeri çekip yayınlayın ve sonra bakın başınıza neler geliyor, sizi aklayacak bir nevşin mengü bile bulamayacaksınız. ha ama malum yerden bir desteğiniz varsa evde hapis falan, yersen cumhuriyeti işte, başka bir yoruma gerek var mı? özgür dindarlara derin sevgilerle kıps.

pardon arkadaşlar, sondaki kelime ne demekti ?

siz içki içene, sevgilinizle aynı evde yaşayana, elini tutana, öpüşene, mini etek giyene, evlenmeden seks yapana, eşcinsel olana kadardır. öteki olduğunuz anda ne can güvenliğiniz, ne mal güvenliğiniz, ne evrensel hukukta tanımlanan "adil yargılanma" hakkınız, ne eşitliğiniz ne de toplumsal huzurunuz kalır.

hepsi çöpe gider.

öteki olana kadardır. "aykırı" olana kadardır.

insan haklarınız, yukarıdakilerden olmadığınız sürece vardır.

(bkz: islam batağı)