doktora yapmak

insan neden yapar diye çok soruyorum kendime. ama beni hem yıpratıp hem de aşırı mutlu ediyor. bile bile ateşe yürümekten ve yanmaktan da haz almaktan hiç farkı yok.

bir hedef uğruna gecesini gündüzüne katmanın karşılığı. akademik kariyer basamakları arasında zirveye doğru duraklardan.

doktor unvanını tıp okumadan kullanabilme hakkı verir.

(bkz: phd)

tekrar dünyaya gelsem, yine doktora yapardım. bu ülkede mi, yoksa yurtdışında mı yaptığınız çok fark etmiyor. sonuçta birazda size bağlı doktora süreci... yurtdışında biraz daha iyi fiziki şartlar olabilir ama, ülke içinde de iyi bir üniversite ve danışman seçimi ile halledilemeyecek bişey yok. doktora sonrası tezimden q1 dergilerde makale çıkardım, akademi içindeki gelişimime çok faydası oldu. laf olsun, doktor ünvanı olsun diye doktora yapmayın. bilim insanı olabilmek adına doktora yapın derim...

an itibariyle başından beridir uğradığım mobbinglerle ömrümü yemiş olan eğitim süreci.. üç konu değişikliği on bir kez tez önerisi hazırlama ve pandemi yüzünden iki kez yarıda kalan veri toplama işini şimdi tamamlayabiliyorum...

tez aşamasında olduğum ömrümden ömür alan süreçtir.

(bkz: hemşireye yapmak)
(bkz: kalitesiz mizah)*

aşırı stresten kronik baş ağrısı, kaygı düzeyinizdeki ani değişikliklerden kalp aritmisi, sürekli kahve tüketmekten ülser gibi rahatsızlıklar yaşayacağınız için süreç içinde hastanelerin pek çok polikliniğini ziyaret etmenize vesile olan eğitim basamağıdır.

ancak tüm bu yaşanan rahatsızlıklara değecektir, kendinizi tebrik edebilirsiniz, hiç kimsenin okumayacağı (buna jüri üyeleriniz de dahil) nur topu gibi bir teziniz oldu!

lisansüstü eğitimin en meşakkatli sürecidir. ders, yeterlilik ve tez aşamalarından oluşur ve her biri birbirinden zorludur.

lisans ve yüksek lisanstan sonra yapmakta olduğum eylem. ders dönemi, seminer, yeterlilik ve tezden oluşan bir süreç içeriyor. minimum 4 ve maksimum 6 yılda bitirmek gerekiyor.

6 temmuz itibarıyla doktoramı tamamladım ve dr. unvanımı aldım. darısı doktora yapanların başına efendim.

ömür törpüsüdür, kronik hastalık azdırıcıdır, hayatınızın en kötü anıları listesinde ilk beşe oturandır. bu süreçte başıma gelmeyen kalmadı ve hala direniyorum. bence çok zeki, bilgili, çalışkan olan değil sabredebilenler tamamlıyorlar doktoralarını. bittiğinde türlü küfürler haykırarak o yokuştan koşarak inmeyi ve bir daha o üniversiteye adım atmamayı planlıyorum. o günleri görebilecek miyim acaba?

bir türlü kurtulamadığım toksik ilişki misali yapıştı üstüme. ders aşamasında eziyet gördüm, nasıl olsa bitecek diye bırakmadım. yeterlik öncesi danışmanımın tacizine uğradım, ben değil o gidecek diyerek bırakmadım. o süreç yüzünden depresyon tedavisi görmek zorunda kaldım, ortalamam 4.0, yazık olacak bu saatten sonra diye bırakamadım. tez önerim kabul edildi, bunca emeğe kıyamadım, yine bırakamadım. sürekli hasta hissediyorum, nefret ede ede tez yazıyorum, midem bulanıyor her aşamadan, hala bırakamıyorum. sanırım ya bu süreç beni öldürecek ya da bittiğinde ben yeniden doğacağım.

ben bundan bi kere yaptım.

yani bilmiyorum bundan 20 sene önce bana doktora yapacaksın deseler ne derdim?
insan yolda çok değişiriyor. çok öğreniyor. yetmiyor. daha çok öğrenesi geliyor.
öğrenmeyi sevmek lanettir. bulaşmayın. sonu yok.

az bilgi çok huzur. bir de zengin koca. bitti.

şu an tez aşamasındayım, yarın keşke dememek için bütün çaba.
yoksa atomu parçalamıyoruz, alt üstü kavramsal çerçeve, literatür, yöntem ve sonuçlardan ibaret olan bir çalışma.