doktorların ölümünün sıradanlığı

california üniversitesinden kevin murray 2011 yılında yazdığı "doktorlar nasıl ölür?" başlıklı tezde, doktorların kendileri için seçtikleri yaşam sonu tedavilerinin hastalarına tavsiye ettiklerinden farklı olduğunu ortaya koydu. murray 'doktorlar bizler gibi ölmüyor 'diye yazıyor. doktorlarla ilgili sıradışı olan şey hastaların çoğuna kıyasla ne kadar az tedavi görmüş olduklarıdır. başkalarının ölümlerinin önüne geçmek için onca zaman uğraş veren doktorların kendi ölümleriyle yüz yüze kaldıklarında oldukça sakin karşılama eğilimindeler. ne olacağını çok iyi biliyorlar. seçenekleri biliyorlar ve her türlü tıbbi tedaviye erişimleri var. ancak sakince gidiyorlar. bir doktor hastasının kanserini yenmek için her yolu deneyebiliyor. ancak kendisi için palyatif bakımı seçebiliyor. özetle;
birilerinin size önerdikleri ile kendisi için yaptıklarının farklı olması her zaman kötü bir şey değildir.

ölüm denen kavramın mutlak gerçeklik olduğunu ve her şeyin gözlerinde sıradan hale geldiğini fark etmelerinden yola çıkılmış sanırım.

direkt olarak palyatif bakımı seçiyor olmalarının bir araştırma konusu olması enteresan. yani sadece bir şeyleri daha erken kabul etme, yan etkilerini bildiği tedaviyi kendi rızasıyla net bir şekilde reddetmeye meyilleri fazla olabilir.

hem neden neon lambalarıyla süslendirerek ölsün ki bu insanlar.

tıkandım şu anda.