ölümün sıradanlığı

yıllar boyu yaşanılan bu durum, artık kanıksanmış ve sıradan hale gelmiştir. ölümün bile sıradan hale geldiği şu dünya da, bazı adaletsizlik ve yozlaşmalara şaşırmamak gerekiyor kanımca.

bence sıradanlığımızdan kurtaracak en sert şey ölüm.

ölen canının bir parçası değilse sıradan gelmesi normaldir. sen bir de en yakınlarını kaybettiğinde açsana bu başlığı...

modern zamanlarda kabul ettiğimiz bir durumdur.

körfez savaşı esnasında bir savaş canlı yayında izlenmeye başlamıştı televizyonda. saat başı haber verilmesi dönemi de yanlış hatırlamıyorsam bu dönemde başlar. sürekli körfez savaşındaki füzelerin gidişini görür, ölü sayılarını izlerdik. sanırım bizim nesil için ölüm o zaman sıradanlaşmaya başladı.

çok yakınımızda insanlar paramparça olurken biz onları sadece birer sayı olarak takip ediyorduk. ölümcül bir kafka endeksi idi bizim için televizyon ekranında takip ettiklerimiz.

sonra ülkedeki terörün en yoğun olduğu dönemlerde sıradanlaştı ölüm. şehit olan askerlerin sayısına göre tepki vermeye başladı insanlar. bir şehit büyük bir haber değeri taşımıyordu mesela. şehitlerin önemli görülmesi için çok sayıda olmaları gerekiyordu. yani ölüm o kadar sıradandı ki niteliği değil niceliği önem kazanmıştı.

içinde yaşadığımız ya da hayatta kalmaya çabaladığımız şu anki küresel salgın döneminde de aynı şey oluyor. turkuaz tablodaki ölüm sayıları artık dolardaki artış kadar önemli değil kimse için. birçok insan o sayılara öylesine göz atıyor. çünkü oradaki sayılar artık sıradanlaşmış ölümün matrixvari akışı herkes için.

eskiler sıralı ölüm dilerdi, bizim payımıza sıradan ölümler düştü.

kişiye ve yaşantıya göre değişen bir başlık. bana göre sıradan değil yaşayacak, görecek çok şey olduğunu düşünüyorum bu yüzden ölüm korkutucu ama kaçınılmaz bir son benim için.

ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm ben senin için yaşamayı göze almışım.
alakasız ama aklıma geldi yazayım dedim