düşünmemek için uyumayı ertelemek

çelişkili gibi dursa da başlık...
yatar yatmaz uyuyamayanlar bilir ki, uykudan önce yatakta geçirilen düşünme süresi sancılı olabilir. bu süreci ertelemek ve bayılana kadar yorulmak için uyumayı ertelemek gerekir. he uyumayıp ne yapılır. işte şimdi olduğu gibi klavyenin tık tık tık sesi dinlenir.

hayatımın uzunca bir süresi gerçekleştirdiğim eylem.
uyku öncesi düşünceleri o kadar azap verici ve o kadar can sıkıcıydı ki; uyumak fikri bile anksiyetemi azdırıyordu. bu yüzden uyku hapları, bitkisel ilaçlar ve hatta ilk gençlik yıllarımda mastürbasyon bağımlılığı… hepsi uyumak değil direkt bayılmak, sızmak için kullandığım yöntemlerdi. sonrasında bir şekilde düzene girdi her şey. erken kalkıp gün içinde yeterince yorulunca üstüne bir de hayat bir tık rayında gitmeye başlayınca, yastığa kafasını koyunca uyuyangillerden oldum.

yastık kafamla temas ettiği an uyuyorum.

ertesi gün olmasın diye erteleyerek yeni bir seviye atlattığım durum.

mantıklı değildir. uyku öncesi düşünme sendromunu ertelemenin yolları var. ben genel olarak kafamı oyalayacak bir şey açıyorum. dinlemekten hoşlandığım ve daha önce dinlediğim bir podcast veya film oluyor genelde seçimim. böylece dikkatimi oraya vererek uykuya dalabiliyorum fakat büyük bir efor sarf etmem gerekmiyor anlamak için. bu yüzden tercihen türkçe bir şey açıyorum. odağınız orada olunca kendinizi sorgularken bulmuyorsunuz.

bunun dışında yatmadan önce birkaç saati mutlaka yalnız kalmak için kullanırım. neyin iç hesaplaşmasını yapacaksam orada yapar bitiririm. bitirdikten sonra da sakinleştirecek bir müzik açıp dinlenirim. hep iyi gelmiştir bu. sakin bir zihinle yatağa girmek iyidir.

diğer bir yöntem ki bunu pek tavsiye etmem, seroquel gibi soft sakinleştiriciler almak. uyku ilacı kullanmam hiç. bunun yerine bu tür sedatifler alıyorum çok zordaysam eğer zihnen. sık yaşanan bir şey olmadığı için sorun olmuyor.

kısaca girin o yatağa. ertelenmeye değer bir şey yok. düşünerek pek bir şeyi çözemiyoruz zira.