düzgün ayakkabı bulamamak

nedendir bilinmez artık ayakkabıda geçmişteki estetik ve yaratıcılık kalmadı maalesef. garip garip tasarımlar ve renk karmaşası mevcut.
bir iki çift kafana yatıyor onlar da dünya para.

her şey şu traktör tekeri çıktıktan sonra oldu.

hele bir de düz tabanlıysanız gerçekten çekilmeyen derttir. sade, mümkünse tek renk ve rahat bir çift ayakkabı bulmak neden bu kadar zor? her şeyde illa bir renk cümbüşü, bir marjinallik olmak zorunda mı yahu? ürettiğiniz her şeyin üstüne o eşsiz logolarınızı öküz kadar koymak zorunda mısınız? bu minimalist, sade yaşam sevdalıları neredeyseniz lütfen çıkıp bir iki kelam da siz edin benim tansiyonum düştü.

düzgünden ziyade numara çok şey değiştiriyor. ayağı 40 numara bir kadın olarak çoğu topuklu kaba oluyor bazen beğendiğim ayakkabılarda numaram bulunmuyor. sad story bu kadardı..

böyle bir şey var gerçekten.

aslında daha doğrusu, uygun fiyata düzgün ayakkabı bulamamak da olabilir.

halı sahada ve pistte koşmak için güzel bir ayakkabı alayım diyorsun en az 500-600 lira. n'apsın millet kinetix mi giysin illa?

önceden 150-200 liraya şimdi ise 350-400 lira arası fiyatlara aldım güzel puma ayakkabılar var ama. softfoam dedikleri yumuşak köpük müdür artık her ne boksa ayakta bayağı rahat duruyor. adidas nike popisi olmayın gidin puma alın.*

araba lastiği gibi tabanlar, trafik lambası gibi parlayan garip renkler...

bütün ayakkabıların yamuk olması algısını doğuran başlık.

ayağı küçük olanlara ayakkabı çok. ne giyse yakışıyor kibar duruyor. büyük olanlar beğendiği bile içine sinmiyorki. ayakkabı var olmasına var ayak yok.

(bkz: salomon)
(bkz: ucuz ayakkabı giyecek kadar zengin değilim)

düzgün ayakkabı var da onları alacak paramız yok maalesef.

ararsan iyisini de bulursun, ama piyasada gözümüze sokulan modeller alman panzerinden hallice.
sağlam olsa neyse, o da değil, modeller çok kötü.

bu sebebten dolayı takunya ile gezmek.