edebiyat öğrencisi olmak

“zaten işsizlik sıkıntısı var, şimdi daha da işsiz kalacağım” dedirten bölüm. formasyon alamıyorsanız daha da fena-karşılaştırmalı edebiyat-... güzel bölümdür, ufkunuzu genişletir fakat türkiye’de yeteri kadar değer görmez.

seviyorum ya, bakış açımı o kadar çok değiştirdi ki, ne kadar az şey biliyormuşum dedirtti, romanlar, şiirler okuttu bana, her konu ile ilgili özgürce fikrimizi belirtmemize izin veren profesörlerimiz var. kendimi bulduğum, ait olduğum bölümdür. hangi mesleği yapacağınız hala sizin elinizde, eminim çalışan, çabalayan, gerçekten isteyen insanlar iş konusunda sıkıntı yaşamayacaklardır diye düşünüyorum.

iş sıkıntısı yaşarsınız, zengin değilseniz uğraşmayın böyle şeylerle

ikinci üniversite olarak okuyorum. bu son dönemim. edebiyat öğrencisi olmak kitaplar arasında hiç bitmeyen bir gezintiye çıkmak gibi.

romantize edilmemesi gereken, edildiği an hayalleri tam olarak karşılamayacak bir bölüm. onun dışında çok keyif aldığımı söylemezsem de haksızlık etmiş olurum. (not: dionysos şenliklerindeymişçesine kendimizden geçerek şiir okumuyoruz zira -türk dili ve edebiyatı öğrencileri için- osmanlı türkçesi denilen bir gerçek var.)

osmanlıca çalışırken ağlamak.

bu sene sınava gireceğim inşallah edebiyat öğrencisi olurum.

inanılmaz bir derya denizdir edebiyat, kolay da okunulan bir bölüm değildir. öyle işsiz kalacağım kaygısı ile de okunursa zaten kalırsınız! emektir edebiyat, yaşam biçiminiz olur gelir ve kurulur baş köşeye... dününüz yarınınız bugününüz hep kitaplar olur veeee inanın bu harika bir durumdur!!! kolay kolay öyle dört yılda alttan ders almadan ya da büte kalmadan da bitirebileni azdır. severek, kendinizi daima geliştirerek, derste öğrendiklerinizle yetinmeyip aşk ile okursanız bu bölümü bana inanın öyle işsiz kalacaksın diyenlere güzel bir kapak hediye edeceksiniz. evet kapak! zira kapak her türlü nesnenin üzerini örtmeye, ağzını ya da deliğini kapamaya yarayan bir nesne olduğu için (ağız kapanması adına) size lazım olacak.

bir edebiyat mezunu olarak şunu diyebilirim ki zordur ama çok keyiflidir. edebiyat şiiriyle, romanıyla, osmanlıcasıyla, uygurcasıyla, tazminat'ıyla, cumhuriyet dönemi ile sihirli bir dünyadır. divan edebiyatı şiirlerini analiz ederken ayrı büyü, mevlânâ'sı,yunus'u... zordur tevfik' i osmanlıcadan okumak. hele ki gramer. ama çok da özeldir, tutkudur. rastgele yazılıp okunacak bir bölüm değildir.

hep öğrenci kalmaktır. osmanlıcadan geçememektir. dramdır.

(bkz: memleket bu haldeyken mi)

40 yaşından sonra gençlik hevesimi gidermek için açıköğretim türk dili'ne kaydoldum. 6 dönem okudum, 7. döneme kaydolmadım.
osmanlıcayı söktüm, eski türk edebiyatını, gramer kurallarını zevkle çalıştım. gençken okusaydım bu kadar zevk almazdım.
seneye bitireyim diyorum.

çok güzel bir bölümdür. zorlar. sevilirse zevk verir. ne alttan dersi biter ne de alınan kitabı. kitapları da çok pahalıdır. dersleri ağırdır, sınavları zordur. çok çok okutur, yeni hayatlar tanıtır. okumaya gerçekten değer mi? değmez mi? arasında bırakır insanı.

lisansı bitirmekle yetinmeyip doktora yaparak uzmanlaşmaya çalıştığım alandır. zaman zaman zorlar fakat başka bölüm okusaydım pişman olurdum diyebilirim. ülke koşulları göz önüne alındığında insanı dert sahibi yapsa da verdiğim emeğe değeceğine olan inancımla literatür taramaya gidiyorum *

eğer bir edebiyat öğrencisiyseniz artık hiçbir kitabı normal okuyamayacağınızı bilmeniz gerek. tahlil ve tenkit artık hayatınızın her alanında olacaktır. edebiyat sizi daha nahif daha düşünceli, daha kibar yapacaktır. bunun faydasını pek çok yerde görebilirsiniz lakin bundan para kazanabileceğinizi sanmıyorum.
yukarıda bir tanımda zengin değilseniz uğraşmayın denmiş. bunun denmesinin sebebi edebiyatın lüks olması değil herhangi bir gelirinin olmaması. onun dışında güzel bölümdür edebiyat.

mezun biri olarak söylüyorum; öncelikle kesinlikle olay “ sevmenizdir.” edebiyat sevmiyorsanız bölümü sevmiyorsanız “ yahu ben yatarak geçerim” bölümü arıyorsanız uzak durun.

düşünmeniz, yazmanız , yaratmanız ve okumanız gereken bir bölümdür.mezun olduğunuzda, eğer hakkıyla okuduysanız , gerçekten dolu çıkarsınız.


konuşmanız, lügatınız, bakış açınız değişebilir ve psikolojik olarak daha derin biri olabilirsiniz.

insanlar pek aldırış etmese de, edebiyat duyguların ürünüdür.insanların acılarını, aşklarını, ölüm’ü okumak sizi etkileyebilir.bence en güzel “ sözel” bölümüdür.


bir matematikçi ile kıyasıya yarışabilirsiniz.onlar için her şey bilimseldir. örnek olarak: 2+2 ‘nin sonucu tüm sayısalcılar için 4’tür ama sizin olayınız( edebiyatçılar) kişiden kişiye değişir.

yahya kemal biri için aşk’ı anlatır, diğeri için acıyı..
edebiyat öznel bir alandır.bir şiir /roman, okuyan herkeste birbirinden farklı duygular uyandırabilir hatta ileriye gidiyorum aynı yerde , aynı zamanda , aynı sayfada.. herkesin cıkardığı duygu farklı olabilir..

fakat

matematik bilmeyen için bile hesaplama ile sonuç
“ aynıdır”. burada asıl önemli olan akıldan ne kadar seri çözebildiğin, ne kadar derin bir zekaya sahip olduğundur.tamam buda allah vergisi bir yetenektir ama yıllarını metinlere vermek, daha fazla şey katabilir insana çünkü edebiyatta, aynı duygu sayısız farklı şekilde anlatılır.bence bu yüzden asıl zor olan
“ analiz yapmak”, “insan okumaktır.” sosyoloji-psikoloji ile iç içe bir alandır.sizi “ insan” olarak eğitir.

türkiye şartlarında çok geleceği olan bir bölüm değil. ultra koşullar hariç tabi.

işsiz kalmayacağımı bilsem kesinlikle okuyacağım bölüm. ama eğtim hayatımı çabalarımı göz önünde bulundurmak zorundayım.

işsiz kalmayı göze almak anlamına gelebilir.

niş bir alandır, herkese göre değildir. insanın kapasitesini öyle bir zorlar ki hiçbir şey yapamadığınızı hissederek bitirdiğiniz bölüm sonrası aslında isviçre çakısı olduğunuzu fark edersiniz.