emek verilen ilişkinin bitmesi

bir yapbozu tamamlamak ama tamamladıktan sonra tek yumrukta darmaduman olması durumudur.

ancak dağılan şey yapboz değil, bir insandır; emek verilen, sevilen insan.

uf oluruz uff.

feci.

bunu mesaj atarak yaptıysa lişkiyi onarılmaz olarak yaralayan durum.

bir mezar taşında bir dörtlük yazılı, altında yavuz çetin yatıyor.

"bir gün gelir herkes
kendi yoluna gider
her şey nasıl başladıysa
öyle biter"

her şey biter

batık maliyet yanılgısı tuzağına düşerseniz bitirmeniz çok zor olur. bir şey bitmek üzeriyse bırakın bitsin. geri toparlanması, eskisi gibi olması çok zor. bir de üstüne bitmemesi için çaba harcarsanız verdiğiniz emeklerle kalırsınız. aslında bundan dolayı ilişki hayatında akılcı davranmak lazım. fakat yine de her şeye rağmen saf, temiz, duyguların doruklarında yaşandığı ilişkiyi tercih ederim.

tek bir kisi emek veriyorsa o iliski bitiyor evet ama bu emek veren taraf icin en iyisi emin olun ... çünkü sevgi denen sey iki kisi emek vermeden yasamiyor

verilen emek de tıpkı sevgi,saygı,anlayış,güven ve sadakat gibi karsilikli olmali iliskilerde

en iyisi hiç başlamamak

sevinilmesi gereken durum aslında. ya emek verilmemiş ilişki bitseydi? aklınızda kalacaktı hep. en azından ilişki misyonunu tamamlayabilmiş sonuçta ki bitebiliyor.

adami yıkar.bakın üzer demiyorum.

yıkar.

üzücüdür elbette ama hayatın gerçeklerinden biridir. her emek verdiğiniz konuda karşılığını alıyor musunuz ki?

karşınızdaki kişinin de sizde görmezden geldiği ve tahammül ettiği şeyler olmasa sizin emek verecek vaktiniz olmazdı.

emeği kendinize verdiniz aslında, ortada kaybedilen bir şey yok. dünya’da her şeye emek vermek zorundasınız, deneme yanılma tahtası olmak zorunda bir nevi. olur ya da olmaz orası muallak ancak verilen hiçbir emek boşa gitmiyor, kişi bir şeyler öğrenmeden ayrılmıyor hiçbir deneyimden.

ilişkilerde tıpkı insanlar gibidir kelebek yoldaş. ölürler.. ama genç, ama yaşlı, ama çok yaşlı.. insanlar kendileri gibi ilişkilerinin de çok çok uzun yaşamasını, kendileri ile birlikte yaşlanmasını, kendillerinden önce ölmemesini isterler.. oysa bilirler ki tıpkı kendileri gibi ölecek birgün ilişkileri de..
ama bir fark var tabii nsanlarla ilişkilerin benzerliği konusunda.. insanlarda genç ölümleri daha üzücü , daha hakedilmedik bulunur..yakıştırılmaz gence ölüm.. kabulde zorlanılır. ilişkilerde ise, erken çok erken ölümler bir şekilde kabullenilir ama uzun süreli, emek verilmiş, ince ince dokunmuş ilişkilerin ölümü çok etkiler insanı.. kabulde zorlanılır, alışılmaz..
boşuna yükselmez bozkırda sevdanın ağıt sesleri..
"bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm".. dür koyar adama.. elden ne gelir.. insan bunlarla birlikte yürüyecektir.. yaşamak bu demektir çünkü..

emeği hep tek taraf veriyorsa diğer taraf sadece tüketmekten başka bir şey yapmaz. sonuç da kaçınılmaz olur haliyle.