eşinle birlikte gece 2'de köfteciye gitmek

yapılması gereken birşey olduğuna iyice ikna olduğum olay.

kalk kadın gidiyoruz köfte yemeye diye kaldıracaksın bindireceksin arabaya. öyle süslenmeye püslenmeye gerekte yok pijamalarla koyulacaksın yola.

hoop 2 saatlik araç yolculuğuyla oturacaksın bi köfteciye. eşin neden 2 saatlik yol gidiyoruz derse "çünkü en iyi köfteciler hep uzakta olur turşu suyum" diyeceksin.

sucuk, köfte artık yaradan ne verdiyse o saatte gömeceksin. bide ayran..

sonra tin tin eve geri döneceksin. tabi tahmini olarak sabah saat 5 filan olmuş olur ama olsun. sonuçta eşin (bakın feminist biri olduğum için karın demedim) kim ne diyecek.

ne var yani minicik hayaldemi kurmayalım.

keşke kokoreççiye gitselerdi dediğim başlık. ayrıca başlık da bir garip ayol.

en güzel bir olay.

var mı öyle gecenin 2'sinde "haydi hanım kalk, gidiyoruz tıkınmaya!" diyecek ve saçma sapan işkembe çorbası falan içmektense köfte yemeye götürecek adam? varsa eğer;

eş olunmasına gerek olmayan durumdur, gönüller eşitlensin de...

edit: ciğerciye gitmek tercihtir. bir de o biberiye turşuları var sarı sarı onlar çok güzel...

sanat eseri kadar eğlenceli bir hayatın olduğunun karinesidir. bir de evden çıkmadan önce izlediğiniz filmi hâlâ flört zamanlarınızda zekanla onu etkilemeye çalışıyormuşçasına didik didik ediyorsan. metaforları eşini ilk soyduğundaki gibi bir heyecanla didik didik anlatıyorsan. yolda bir de internetteki komik videolardaki kişilerin taklidini yapa yapa gülmek, kahkahalar.

evlendirin abii benii. bir sosyal sorumluluk olarak yazar pencere kulunuzu evlendirsenize. ne duruyorsunuz. ben de bir ara söz sizi evlendiririm.

sevgilinle kokoreççiye gitmekten daha über bir hareket değildir…