eski nesilin kafiyeli isim koyma geleneği

türk gelenekselliğinin sarcastic( ironik) bir yanı var. bir türlü net bir çerçeveye ( kültürel açıdan) oturtamadığım bir toplumuz. şehirden şehire, yöreden yöreye hatta kırsaldan kırsala kültürel yapılar, geleneksellik ve topluma ait her törenin biçimi değişiyor.

aslında eğlenceli bulduğum bir konudan bahsetmek istiyorum. eski nesilde ( dedelerimiz ve onların dedeleri) müthiş bir ses benzeşmesi olan veya ses tekrarı oluşturacak isim koyma merakı var.

birden fazla evladı olan bilhassa erkek çocuğu yoğunlukta ailelerin hepsinde erkek evlatların adı birbirleri ile uyumlu olacak şekilde konuyor. misal:

4 erkek cocugu olan bir aile ( aileyi tanıyorum)

mehmet ali
ahmet ali
turgut ali
turan ali


5 cocugu olan bir aile( aileyi dolaylı yoldan biliyorum)

fahrettin,
hayrettin,
keramettin
nurettin
şemsettin


yengemler 2 kız kardeşler
şengül,
nurgül şeklinde isimlendirilmişler.

tanıdığım bir ailenin 3 kızı var. isimler şöyle:

mukaddes,
mukadder,
mürüvvet,

bunlardan sayısız örnek bulunabilir. motivasyona hayranım sadece. uğraşıp, birbirlerine uyumlamakta ayrı bir özen ister. günümüzde bu durum hala devam ediyor. sadece daha modern bir hal aldı.

"pelinsu, insu, derin su vb"
"ada lina, esila lina vb"
"kaan can, timur can vb"
"gökay, koray, boray vb"

liste deli gibi uzar gider. çok değişken bir kültürüz cidden.

eski -neslin- böyle bir huyu vardı hakikaten.

hatta daha ziyade tam kafiye kullanırlardı:
servet, kısmet, nedret, hasret vesaire..

bence nedeni çocuk sayısının çok olmasıydı.

benim hem ana hem baba tarafımda tümenle çocuk (amca, teyze, hala, dayı) olmasına rağmen olmayan gelenek. ana tarafımda üçü üvey, biri ölü 14 kişi, baba tarafımda da 7. hiçbiri kafiyeli değil. üstelik kuzenlerde de (toplamda 33 kuzen var) böyle bir şey var.
nadiren rastlanan kafiyedir. ailenin ebeveynlerinin, özellikle de baba tarafının hayal gücü sınırlıysa olabilir.
bir not: sonu -tin, -din ile biten adlar arapçadır ve dinin bilmem nesi anlamına gelir. nurettin: dinin nuru, necmettin: dinin yıldızı, şemsettin: dinin güneşi gibi. aile epey bir müslümanmış galbia.