eski oyunların daha iyi olması

sadece bana böyle gelmediğini bildiğimden bu başlığı açmak istedim. yeni oyunlarda grafiğe abanırken oynanışa özenilmemesiyle mi alakalı tam olarak bilmiyorum ama eski oyunların daha eğlenceli ve saran bir yapısı var. en azından bana öyle geliyor ki internetten yaptığım araştırmanın sonucunda böyle düşünen insan sayısının bir hayli fazla olduğunu fark ettim. bunu nostalji havasıyla söylemiyorum, herkesin kabul edeceği bariz örneklerim var.

1. tabii ki de football manager 12 ve önceki oyunları. yeni oyunların detay seviyesinden yorularak oynamayanları bir kenara bırakırsak, eski oyunlardaki atmosferin daha gerçekçi durması, maç motorunun daha düzgün olması (saçma sapan kendi kalesine atan oyuncular, mutlak gol şansını kaçıran forvetler, topa hamle yapmayan defanslar vb. sorunlar olmaması) ve kabul ediyorum güzel görünsün diye her yere bir şeyler ekleyerek ara yüzü karman çorman etmemeleri insanları serinin eski oyunlarına yönlendiriyor ki bende fm12 sevdalısı birisiyimdir.

2. the elder scrolls v bilinen adıyla skyrim'in hala taş gibi oyun olması ve kendini oynattırması. yeni çıkan oyunların yüzüne bir hafta sonra bakamazken, on bir yıl önce çıkan bir oyunu hala konuşuyor olmamız bile tek başına yeterli bir örnektir.

3. fallout new vegas: aslında ben fallout 4'ü daha çok seviyorum ama genel olarak gördüğüm kadarıyla new vegas en çok sevilen fallout oyunu konumunda. ben oynamaya çalıştığımda haritanın çok tek düze olması beni sıkmıştı o yüzden fazla oynamadım ama sonuç olarak başlığa en uyan oyunlardan birisi olmasından dolayı listeye eklemek istedim.

4. max payne 1 ve max payne 2: nedeni aslında çok belli değil mi? dönemine damga vuran bir oynanış yapısı vardı. üçüncü oyun haricinde, quantum break adında pek duyulmayan bir oyun yapıldı bu yapıya uygun. bir arada max payne'i biraz andıran control çıkmıştı ama max payne'in ilk iki serisindeki tadı hiçbir oyun veremiyor. quantum break o kadar kötü değildi ben beğenmiştim ama control'de bir yerden sonra sürekli aynı şeyleri tekrarlar hale gelmemiz oyundan çabucak soğumama neden olmuştu.

5. punisher: büyük ihtimal bu oyunu pek bileniniz yoktur, zaten pekte popüler olmamıştı ama benim hala hiç sıkılmadan oynadığım bir oyundur. bunun belki de tek nedeni farklı farklı ölüm çeşitleri olmasından kaynaklıydı. oyun yapımcıları şu modern teknolojide bile iki üç komboyla bizi başlarından savarlarken, adamlar sayamayacağım kadar çok farklı ölüm çeşidi ekleyerek bence devrim sayılacak bir olaya imza atmışlardı.

6. ve tabii ki winning eleven 9: bu oyunda bana hak vermeyenler olacaktır belki ama yeni futbol oyunlarının aşırı yorucu olmasından sıkıldım artık. ben sağ sol yaparak çalım atmak istiyorum (bkz: fenomen ronaldo). pas+şut basarak rahatlıkla topu almak, frikikten golü sadece şuta basarak atmak istiyorum (bkz: roberto carlos). yeni oyunların çeşitlilik ekleyelim derken aşırı zor olması bana göre aşırı sıkıcı bir durum.

7. far cry 3: konuşmama bile gerek olmadığını düşünüyorum. sadece şunu şöyleyim, iki hafta boyunca aralıksız bu oyunu oynamıştım. her görevini, en dandik yan görevini bile bitirmiştim ki zaten öyle çokta dandik bir yan görevi yoktu. avlanma olayıysa bence aşırı zevkliydi

daha bir çok örneğim var ama bu kadar örneğin yettiğini düşünüyorum. benim gördüğüm en bariz örnekler bunlar açıkçası. şu an aklıma gelmeyen bir ton oyun vardır eminim ki. yeni oyunlardansa işte budur arkadaş ben bunu yıllarca unutmam dediğim bir oyun aklıma hiç gelmiyor.