eşyalara anlam yüklemek

duygusal insanların yaptığı bir şey. özellikle hediye ve ayrılık gibi durumlarda işleri baya karıştırır. eski sevgilisinin t-shirtünü dolapta buldu diye hüngür hüngür ağlamıştı bir arkadaşım(kuran çarpsın ki ben değilim), enteresandı.

eşya sonuçta geçmişin izlerini taşımaz. sadece hatırlatır. çok takılmamak gerek diye düşünüyorum. biri bir şey hediye ettiğinde mümkün mertebe o eşyayı özenli kullanmaya çalışırım ancak hepsi bu... kalanı beni pek alakadar etmez. bir keresinde eski sevgilimin iç çamaşırlarını bulmuştum dolabımda. evet, bir poşet içinde üç çift iç çamaşırı vardı. başka bir eski sevgiliye aldığım ancak görüşemediğimiz için veremediğim hediyeleri(evet 1 yıl girdi araya) tek tek başkalarına dağıtmıştım ancak üç çift kadın iç çamaşırını başka kadınlara vermek çok mantıklı görünmemişti bu sefer haha. haliyle çöpe attım, giyecek halim yok zira. hiç öyle bakıp üzülemem ah geçmiş diye içlenemem. altı üstü kumaş parçası, eşya işte.

hassas kalpler için hayat çok zor, eşyalar çok anlamlı.

insana kendını iyi hissettirdiğindendir.bazende gerıye kalan bağını devam ettirme gayretidir. esyanın sende yarattıgı ilk duyguya hasretinden de olur. bazen de sana hatırlattıklarından. hatta o eşyayı attıgında bile ayrı bir ferahlık verebilir. demem o ki; yine sadece senınle alakalıdır, herşey gibi. yine de cok da şey yapmayın siz sonra eşyanın efendisi değil, esya sizin efendiniz olur çıkar. gece gece bu kadar

babamın lâl taşı olan tesbihi...kız olmama rağmen elimde tesbihle sokakta,caddede dolaşırım.

yüklüyorum hatta isyan ediyorum isyan.

sahibin benim ulan bana benzeyeceksin(!)