eşyalarımızın hayatlarımızın hikayesi olduğu gerçeği

eşyaları değil mutluluklarımı biriktiriyorum.

lise hayatımda başladığım bu mutluluklarım kutularda, piyanomun üstünde, kitaplığımda, bazanın altında yani elimi nereye atsam ulaşabileceğim yerde.

lisede arkadaşımın verdiği kinder sürpriz yumurtanın içinden çıkan araba, sadece bir oyuncak araba değildir.

eski kız arkadaşımın amerika'dan gönderdiği kartpostal, sadece bir kağıt parçası değildir.

rahmetli dedemin senede 1-2 defa takmaya kıyamadığım saati, sadece bir aksesuar değildir.

eskide yaşamıyorum ama eskiyi unutmamam gerekiyor. benim hikayem bu.

hayatlarımızın hikayesi mi . en çok hayatımızın şahidi onlar.