evde oturmak istemeyip evden çıkmak da istememek

can sıkıntısıyla sonuçlanacak eylemdir.
bu yüzden bir de sözlük yazarıysa saçma sapan başlıklar açıp tek başına takılır. bir yandan da çay demler.
kitabı da yeni bitmiştir yeni okuyacağı kitabı da seçemez. kendimden bahsettim yine.
*

(bkz: depresif ruh hali)

eve arkadaş çağırmakla sonlanır.

içinde bulunduğum durum ama benimki depresiflikten değil. evin konforu dışarıda yok, dışarının doğası da evde yok. ikisi bir arada olsun istiyorum.

bak şimdi gittik, mis gibi havamızı aldık, döndüm eve. girer girmez "oh be! ev gibisi var mı?" dedim ama yarım saat geçsin "dışarısı ne güzel oldu. esinti de var. keşke bütün gece sokakta yürüsem." diyeceğim.

radyo yayını yap sen de rahat et biz de.

çünkü (bkz: sıcak).

nüfusun az olduğu, denize ve kırsala yakın bir evin olması ve verandasında oturmak. çözüm bu.