evde zıplayan komşu çocuğu

su an bizim evin alnına koymak ile mesgullerdir. öyle zıplıyor ki şu an avize sallanıyor odadaki. annem ile komşu iyi anlaşıyor. bir şey de diyemiyorsun anasını satayım. evet.

edit : avizedeki bir çıkıntı çıktı alnına koyayım. evet.

sanarsın çocuğu at yarışlarına hazırlıyorlar.

aslında kafaya takmayanlar için o kadar da kafa şişirmezler. benim sevdiğim çocuklardır. üst katımda keyifli bir şeylerin olması bana huzur verir. oyun oynamalarına izin veren bir mahalledelerse şanslıdırlar. gelişimleri desteklenir.

bir üst beter durumu da vardır.

valla milletten kaçayım diye teras tuttum. yan terasta oturanların zihinsel engelli çocukları var çocuk dediğim eşek kadar bir adam herhalde.

2 yıldır oturuyorum bir kere görmedim çocuğu hiç çıkarmıyorlar dışarı ve bu çocuk gündüzleri bağırıyor olur olmadık saatlerde, kendini bazen duvarlara atıyor. bir şey de diyemiyorsun. gidip katliam yapasım geliyor bazen. ama neticede çocuk napsın ailesi napsın.. allahtan saat 10 gibi uyuyor bu çocuk.

gece benim için çok önemli.

belli bir noktadan sonra çok klişe olacak ama evde at beslendiğini düşünmenize sebep olur. dertliyim sözlük hangi odaya giderseniz gidin tüm evi koşarak arşınladıkları için * sesten kurtulamazsınız. uyusun diye dua ediniz. *

dayanmak için dişlerini sıkmaktır. o tarafa bakmıyorum bile , bakarsam komşumla daha konuşmayız sanırım.