evlilik köleliktir

evlilik bazı kişiler açısından köleliktir. özellikle çalışmayan ev hanımları için. sabah erken kalk kocana kahvaltı hazırla onu işe yolla kahvaltıyı topla dağınıklığını topla ortalığı süper sil toz al çamaşır topla katla yerleştir ütüle sonra yemek yap akşam kocan gelince sofra kur kaldır topla çay/kahve yap topla ondan sonra kocanı mutlu et ve gün bitti. her gün bu adımlar bir eksik bir fazla tekrarlasın.

#2108404 basit ev işlerini yapmayı kölelik olarak görüyorsanız vay halinize... bunlar basit konular gençler.. insan zaten kendi yaşadığı yeri temizler, toplar, düzenler ve bir gün çok sevdiği biriyle hayatını birleştirmeye karar verir ve normalde yaptığı ev işlerini onun için de yaparken mutluluk duyar. daha buralarda takılı kaldıysanız, öncelikle kendiniz için sorumluluk almayı öğrenmeden evlenmeye kalkmayın tabiiki.. bu bakış açısına göre gidersek, çocuksuz ev hanımları için evlilik kölelik ise; evli, çocuklu ve çalışan kadınlar için kölelikten de öte bir şeydir çünkü yukarıda yazılanlara ek olarak bir de çalışıyorlar, o da yetmezmiş gibi çocuk yetiştirmeye çalışıyorlar. bence evli, çocuklu ve çalışan kadınlar ölsün daha iyi, bu nasıl bir zulümdür yahu.*

"tamam seks güzel, tutkulu geceler falan filan... fakat hepimiz sabah uyandığımızda bir şeylerin ters gittiğini biliriz. ve işte bana göre gerçek aşk da burada başlar... sabırla gündelik rutinleri , gündelik hayatı sürdürmek zorunda kaldığımızda... tuvaleti kim temizleyecek, şunu bunu kim yapacak... bütün bu muazzam küçük ritüeller... kahvaltı nasıl hazırlanacak filan... işte bana göre evliliğin esas mucizesi de budur. iki kişinin birbirine adanmışlığı...ki zaten ben bu yüzden de günümüzün moda tabiri poligamik ilişkiye de inanmıyorum. ahlakçı filan değilim. insanların ne yaptığı umurumda değil. ama bence sadece tek bir kişiyi sevmenin hala ayrıcalıklı bir tarafı var. çünkü yani polimgamik - açık ilişkiler genellikle fazla pragmatiktir. benim farklı ihtiyaçlarım olabilir. felsefi sohbetler etmek için sana ihtiyacım vardır...ateşli seks için sana muthacımdır... ya da başka bir sebepten... bana göre bu aşk değil. aşk ihtiyaçlarını giderme meselesi değildir. aşk aslında metafizik boyutta salt güvendir. aşk "ben sensiz yaşayamam" ve " seninle birlikte olmak için kendimde radikal değişiklikler yapmaya hazırım" demektir. bu bağlamda ileride ne olacağını bilmediğimi söyleyebilirim ama tek diyeceğim şu ki evlilikten vazgeçmeyelim."

(bkz: slavoj zizek)

bazı kişilerin gönüllü yaptığı bazı kişilerin de çevre baskısı yüzünden seçmek zorunda bırakıldığı köleliktir.
sabah kalk işe git ,patronun müşterinin nazını çek, akşam ol eve gel evdekinin kaprisini dırdırını çek. hafta sonu ailelerin istekleri ile uğraş. çocuk varsa onun bezini okulunu kitabını karşılamak için yıllarca didin. hani büyüyünce festivalden festivale koşacaktın şimdi sadece osurmak için tuvalete koşuyorsun.

bakış açısına ve partnere göre değişkenlik gösteren ,evliliği kölelik olarak gören kişilerin ya hiç evlenmemesi yada karşı tarafı sahibi yada sahibesi olarak görmeyi bırakması gereken durum

güdüleme ya da güdülenme eğilimlerinden en az birini barındıran hastalıklı evlilik türüdür. çok seviyoruz kazık gibi sivri tanımları. köle olmaya teşne insan, her ilişkide bulur konumunu, orası ayrı. beraber yaşamak, birlikte daha çok vakit geçirmek isteyip mutluluk ve kaygılar gibi birçok müşterekte buluşmak istediğiniz üst leveldir evlilik. alt ya da üst kademesi yoktur. zordur. sabır, görgü, anlayış, tevazu, kriz yönetimi gibi beceriler de gerektirir. kendini tanımayan insanların girmemesi gereken yoldur. anlık heyecan ya da mahalle baskısı, sosyal statü, ekonomik paydaşlık gibi gerekçelerle kurgulanmamalıdır. kendi tamamlayamamış bireylerin evlilikleri genellikle çatışma eğilimlidir ki taşları yerine oturmamış bu evliliklerden doğan çocukların hayatlarını da ipotek altına alır. şu bir gerçek ki en şahsi kararlarımız bile, doğrudan veya dolaylı hepimizin hayatlarını etkiliyor. bu yüzden büyük sorumluluktur.

sorumluluklar ve hayat yerine sadece yatak paylaşıldığında tek bir tarafın üstüne yığılan sorumluluklar bu fikri doğurmaktadır. kimse kimsenin kölesi olmamalı sırt sırta birbirini tölare edebildiğin, hasta olduğunda karşı tarafın sorumlulukları devralacağına duyduğun güvenle , birlikte yürünmesi gereken bir yol. aksi durumda kölelik haline geliyor evet.

iki yıldır çalışmıyordum hiç köle gibi hissetmedim. yemek, temizlik eşim olmasada yapacağım şeyler zaten. diğer açıdan o da dışarıda çalışıyor tüm gün. yani onun açısından bakarsak o da kendini köle hissetmeli. aslında herkes zaten yalnızda olsak yapacağı şeyi yapıyor. bunlar normal şeyler.
diğer açıdan kadın hem çalışıp hem evle hem çocuklarla tek başına ilgileniyorsa başlık doğru maalesef.

evlilik bir çeşit resmi sözleşmedir. biriyle beraber yaşamak ise başka bir mevzudur aslında ama imzalanan o resmi belge birlikte yaşamayı da kapsadığı için aradaki fark çok siliktir.

resmi belgenin bağlayıcılığı ve yüklediği sorumluluklar eğer kölelik ise bu hemen her resmi belge için geçerli olmalıdır. bazen olayları basit düşünün, düşünemiyorsanız bölün parça parça birleştirin ki aklınıza yatsın.

herkesin neyi nasıl algıladığına bağlı olarak değişen bir durum bence. herkesin sorumlulukları var. evlilikte bir tek kadının sorumlulukları yok, erkeğin de sorumlulukları var. kadın çalışmıyorsa eğer evinde tabi ki bazı görevleri yerine getirir. erkek çalışıyorsa o da evin geçimini sağlar.
hem kadının hem de erkeğin çalıştığı evlerde tabi görev paylaşımı değişir.
buna rağmen evliliğinde kendini köle olarak gören kadın kendi evliliğini sorgulamalı bence. mutlaka çözüm bekleyen ama çözülmemiş bir sorun vardır.
evli olsanız da, olmasanız da o totoyu kaldırıp kendi hayatınız için sorumluluk almanız gerek. eğer maddi açıdan refah içinde yaşadığınız ya da aile evinizde prensesler gibi yaşadığınız bir hayatınız yoksa.

katıldığım çıkarım. düğün minimum 300 bin, balayı minimum 100 bin, yemesi içmesi, sevgililiği derken minimum 1-1.5 milyon liralık yatırım. niye? şanslıysanız haftada bir misyonerlik çalışmaları yürütmek için. *

aynen kanka bunu kesinlikle istiyorum.