eyluling

doğum günü kutlu olması gereken yazar.

sadece adam gibi adamlar eylül ayında doğar tarihi bir gerçek..

hediye olarak sunu armagan edeyim ben de:

bugün yeni yaşının ilk günü mü oluyor, ikinci günü mü oluyor karar veremedim. bence ilk günü, bu yeni yaşın ilk gecesinde mutluluklar dilerim*.

iyi ki doydun kalplerimizin modu.

liseliler bilmez.

*

dünyada tanıdığım en dürüst 3-5 insandan biri. mlsf bghnjhmkh. rakı masasında da aynı, uzaktan da.

dünyada tanıdığıma en sevindiğim insanlardaran biri.

gözümde bira ile özdeşleşen yazar. sırf efes diye basket maçına gitmiş, can bu can. adamın hası. *

efes icmese iyi insan aslinda..

iliklerini şup şup içerim onun. bunu bilsin küçük hanımefendi(ünlem ünlem ünlem)

tek sıkıntı efes denen, nene damak suyu aromalı biraya gönül vermiş olması.

çok hafif kıro ama lokum gibi hatun.

#2245232

in cin we tonik karşim. enflasyon gibi %500 alkolü içip ağzının tadını resetlemişsin, tombul şişe kamyoncu birası içtiğin zaman tadını daha iyi alacaksın artık. evet utanmıyoruz kamyoncu olmaktan *

t. alemin en kıral tavşanı. neyse bu kadar pohpohlamayayım.

gelsene yanıma ^^

#2245693 hayatımda gördüğüm en ruh hastası gif olabilir. evet beğendim.

benim yanıma da gel.

gin nasıl içilir, öğreteyim dadlı kıss.

çok güzel hatun.
sanırım sevdiği var.

#2308721
gözlerin dudakların alev alev çağırıyor beni yangınlara.
bir alo de gelmezsem gençliğim solsun(u: )
ayrıcana perişanlıqueee değil, periliqueee.

birer cintonik içermiyiz *

resimlerini ilk defa gördüm. ne bileyim. yani kendisine hiç boş değilim..

hele o kalemi dudak üstüne koyup verdiği bir poz var ki. oyyy oyyy..

temsili eyluling:

eylüling eylüling
sana ne güzel yakışır gelinling
..



bayılıyorum yazarı.

kendisiyle husumetimiz çok eskilere dayanır. ama artık herşeyi açıklama vakti geldi.

yıl 1996. aşti-ankara

o zamanlar otobüs sektöründeyim. işlerde tıkırında. iki ortağız (o gün bugündür ortaklı iş yapmamaya yeminliyim). ortağım olacak bu eyluling ile ülkenin en geniş ağına sahip sektör turizmi dünyaya açma hedefini düşündüğüm zamanlar. ama nasıl hayaller. ankaradan koyuyorsun yolcuyu otobüse 54 gün sonra coloradoda indiriyorsun. yolcular mutlu, yollar mutlu.

birkaç kere bunu şirketin kasasından para alırken gördüm ama ses etmedim. sıkışmıştır, olur diye düşünüyorum. başta gizli gizli yaparken sonraları aleni bir şekilde kasayı açıp gözümün önünde içindekileri çantasına doldurup hadi ben kaçtım demeye başladı. yav, dur nereye kaçıyorsun demeye kalmadan tavşan hızıyla yok oluyordu.

birgün bu kasa eski baya gel şunu yenileyelim diye geldi. ben daha nesi varmış kasanın diyemeden çoktan kamyonete yüklemişlerdi kasayı. zaten kasaya para da girmiyordu artık. halbuki işler iyi gibiydi. ben daha çok güzergah ve yolcular ile ilgilenirken bu mali işlere bakıyordu. bir keresinde şirketin hisseleri burada çalınır diye aldı bütün hisseleri daha güvenli bir yere götürdü. bu konudaki hakkını yiyemem. o zamanki mali sıkışıklıkta birde hisseler çalınsaydı ne yapardım.

ertesi gün ofisteki eşyaları da değiştirmek için almaya geldi. eskiyi getir kampanyası yakalamış. ben yeni eşyalar gelecek derken mali polis aldı beni. savcı, mahkeme derken 3 ay hapiste yattım.

çıktığımda bana dedemden miras kalan bir tane otobüsüm kalmıştı geriye. bu ise kendine yepyeni bir otobüs şirketi kurmuş. hayırlı olsuna gittim. bir çayını içerim diye. adamlarına dövdürdü beni. beni yaka paça dışarı atarlarken arkamdan da şunları söylüyordu. "benim senin gibi hırsızlarla işim olmaz. uğrama bu kapıya".

otobüsümü satacağım gün çekmiştik bu resmi. normalde benimle resim çekilmezdi ama ona sattığım için kabul etti. gerçi parasını hala vermedi. ama verir ya. sıkışıktır mutlaka.
'ey' plaka nedir görgüsüz. ayrıca sağdaki gariban benim.