fade to black

son sessss............yıkılsın aydıncık, denizden çıkarma yapıyorlar banaaaaa, vuruyorum hepsini.

metallica'nın 1984 yılında çıkan 'ride the lightning' albümündeki muhteşem şarkıdır.şarkıda umutsuzluk ve sonrasındaki yok olma isteği anlatılır.ama ölmeyi isteyen kişi bu hale geldiği için hüzün duyar, hala içinde yaşama isteği vardır.şarkı, akustik gitar introsuyla başlar, ardından giriş solosu gelir, sonra metal müziğin en güzel arpejlerinden biri girer, şarkının ilk riffiyle beraber şarkı sertleşir, sonra bitiş solosunun habercisi olan daha hızlı bir riff girer, bu rifften sonra yumuşak bir geçişle solo başlar, solo gittikçe hızlanarak zirveye ulaşır ve bu zirvede şarkı biter.

40 parmak çalsın mı?

4 akustik gitar ile, orijinaline sadık kalarak harika bir şekilde coverlamışlar. hele ki solonun bu halini çok beğendim. klibin atmosferi de şarkıya çok uygun.

çalan grup ile ilgilü hiçbir fikrim yok. ama takibe alacağım.

öncelikle gelelim şarkımızın hikayesine;

metallica ilk kurulduğu sıralar zamanının her yeni kurulan grubu gibi avrupa'ya daha sonra dünyaya açılmak istemektedir. beş parasız 4 genç adam ellerindeki ekipmanlarla kendilerini insanlara ispatlamaya çalışmaktadır. daha sonra bir gün grubun bütün ekipmanları çalınır ve amiyane tabiriyle ortada dımdızlak kalır bizimkiler. ne yapacağız diye kara kara düşünürler, artık avrupaya açılmak onlar için hayal haline gelmiştir.

şarkı bir intihar şarkısıdır esasında bu yüzden zamanında çok eleştiri almıştır. ama james hetfield verdiği ropörtajlarda cliff burtonun ölümü sonrasında şarkının kendisi için bambaşka anlamlar kazandığını söyler. ve günün sonunda verdiği bazı konserlerde bu şarkı sırasında dinleyenlere yalnız değilsiniz böyle bir şeye kalkışmayın demektedir ardından soloya geçer. ha solo demişken kirk hammetin bu soloyu doğaçlama yazdığı söylenir. ne kadar etkileyici ama değil mi?

dakika 5.35 you are not alone!!

orijinali kadar muhteşem olmasa da çok hoş bir bardcore versiyonu mevcut.