felç

halk diliyle inme olarakta bilinir. beyin krizi anlamına gelmektedir. beyine giden kan ve oksijenin kesilmesi sonucunda, gerekli iletim sağlanmadığı için kanın ulaşamadığı noktaların fonksiyonlarını kaybetmesidir.

felç sinir nöronların dan motor nöronun çalışmamasıdır. kimileri felçli insanların hiçbir şey hissetmediklerini düşünürler o yüzden tepki vermediği düşünülür amaca bu yanlış bir bilgidir. felçli insanlar hissederler acıyı ancak motor nöronları çalışmadığı için tepki veremezler.

2020 sonlarında, bu hayattaki en kıymetlim olan annemin başına gelen hastalık.
öncelikle söyleyeyim, tıbbi herhangi bir ifade kullanmayacağım. zira bu konuda herhangi bir eğitimim de yok, bilgim de. sadece felcin ne kadar illet bir hastalık olduğundan, nasıl korunmanız gerektiğinden ve felçli bir bireyin çektiği sıkıntılardan bahsedeceğim. bütün bunlardan haberdarmış gibi ya da tüm bunları biliyormuş gibi davranıp kendinizi kandırmayın. zira tecrübenin yerini hiçbir şey tutmuyor.

girişi çok uzatmadan başlayayım.

felç (bir diğer tabirle inme) herkesin haberdar olduğu bir hastalık olsa da halkın adamakıllı önlem aldığı ya da kendini sakındığı bir hastalık değil. etrafınızda felç geçirmeye müsait o kadar çok insan var ki, say say bitmez. herhangi bir sokakta ya da caddede yanınızdan/önünüzden/arkanızdan geçen insanların bazıları, birkaç yıl sonra yatağa mahkum kalacak ve yakınlarıyla birlikte kimsenin yaşamak istemediği şeyleri yaşayacak. yemek yiyemeyecek, konuşamayacak, tuvalet ve kişisel bakım ihtiyaçlarını gideremeyecek. kısaca her şeyde birilerine muhtaç olacak, kapıya bakacak.

bakın şu anlattıklarım bile yeterince acı verici ancak felcin kıyısından köşesinden geçmemiş bir insan için tüm bu anlatılanlar havada kalıyor. bana göre felçli bir insanı anlayabilmek için empati yapmak gerekir. benim uydurduğum empati senaryosu şu şekilde:
alanında çok başarılı bir anestezi uzmanı, hazırladığı bir ilaç vasıtasıyla refleksleriniz * hariç tüm kas hareketlerinizi engelliyor. yani iki gün boyunca yatakta yatacaksınız, hareket edemeyecek ve konuşamayacaksınız. ilacın tesiri iki gün sonra ortadan kalkacak ve hiçbir şey olmamış gibi eski hayatınıza döneceksiniz. iki gün boyunca da ihtiyaçlarınız bizzat yakınlarınız tarafından karşılanacak. yani anneniz, babanız ya da eşiniz iki gün boyunca altınızı değiştirecek, un çorbası ya da lapa pilav gibi lezzet yoksunu yemekler yedirecek.

şimdi böyle bir ortamda olmak ister miydiniz? ya da bir yakınınızın bu hastalıktan mustarip olmasını ister miydiniz? koca bir 'hayır' dediğinizi duyar gibiyim. lakin türkiye'de her yıl 250 bin kişi felç geçiriyor arkadaşlar. her yıl 250 bin aile, canından çok sevdiği birilerine bakmak zorunda kalıyor ve bakımını üstleniyor. böylesine trajik bir sayı ortadayken, felçli hastaların çektiği sıkıntılar bini aşmışken biz niçin hala felce karşı önlem almıyoruz? bazıları "allah'ın emri, çekeceğiz." gibi şeyler söyleyerek yüreğini ferahlatsa da, toplumumuz felç olmak için büyük bir çaba sarf ediyor.

felcin bir numaralı sebebi tahmin edebileceğiniz üzere sigaradır. türkiye'de bir günde 17 milyon paket sigara satılıyor (2017). bu sayı her yıl artıyor ve artmaya devam edecek. maşallah, dumanı çekiyoruz da çekiyoruz. annem bu rahatsızlığı geçirmeden evvel, günde iki paket sigara içerdi. yapma, etme diye defalarca kez uyardım ama dinlemedi ve 2020 sonunda bu elim rahatsızlığa yakalandı.

felcin diğer sebepleri ise fiziksel hareketsizlik, yüksek kilo ve dengesiz beslenmedir. bu sebepler, 50-55 yaş üstü kişilerde "risk faktörü" olarak değerlendirilir ve felçten başka bin türlü hastalığa davet açar. tıp bilimi için 50 yaş ortalama kabul edilse de, bizim ülkemizde insanlar 50 yaşından sonra elden ayaktan düşüyor. hareketin zerresini yok, üstüne homini gırtlak yiyoruz. altın günleri pastaları, kekleri, dolmaları eksik etmiyorum. halihazırda türk mutfağı, istisnaları bir kenara bırakırsak hemen her yörede karbonhidrat üzerine kurulu. yani sürekli olarak karbonhidrat tüketimi ya da aşırı yağlı yemekler var. tüm bu yemekleri yemenin maliyeti ise, yüksek kilo ve sonda obezite oluyor. bu paragrafta anlattıklarım, diyabet gibi kronik rahatsızlıklara kapı açsa da felç gibi amansız bir hastalığa da davetiye çıkarıyor. yine annemden örnek vereceğim: 1.55 boy, sıfır hareket ve 90 kiloyla morbid obeziteye merhaba diyordu. kilosundan rahatsızdı ancak veremiyordu ve en sonunda felç geçirdi.

annemi allah'tan hastaneye erken yetiştirdik de kısmi felçle kurtuldu. ama altı aydır çekmediğimiz çile, yaşamadığımız sıkıntı kalmadı. hastane hastane gezdik, fizyoterapistlerden katalog yapacak hale geldik. annemin altını değiştirdim, yemeğini yedirdim, elimden geldiğince yürüttüm, yıkadım... kısaca yapmam gereken ne varsa yaptım ve ayağa kaldırmaya çalıştım. sonunda kalktı, altı ay sonunda artık yürüyebiliyor ve yemeğini kendi yiyebiliyor. tuvalet ihtiyacını gideriyor, duşunu kendi kendine alabiliyor. bunları övünmek için söylediğimi zannetmeyin ama! eğer ki yakınlarınız da annem gibiyse ve henüz felç geçirmediyse, önleminizi alın.

çok iyi bir entry olmadığının farkındayım ama elimden geldiğince anlatmaya çalıştım. umarım açıklayıcı olmuştur. sağlıklı günler geçirmeniz dileğiyle...

kaynaklar
www.ntv.com.tr/saglik/turki...
www.acibadem.com.tr/ilgi-al...
www.aydinlik.com.tr/saglik/...

paralizi nüzul veya pleji

sinirlerin veya kasların bozukluğundan kaynaklanan hareketsizlik ve hareket azalması olarak tanımlanır.

ağır felçlerde hasta en fazla 48 saat yaşar. ağır olmayan vakalarda ise kendi kendine iyileşmesi de mümkündür.

felç; merkezsel felç ve çevresel felç olmak üzere ikiye ayrılır.

nüzul olarak da bilinir...

asıl felç ruha inendir.
cehenneme giden bir yolda yürünse ne olur?

kabusumdur. bi akrabam uzun yıllar felçli yaşadı ve vefat etti. o acizlik, o birilerinin eline bakma durumu. çocuklarının bazılarının eşlerinden dolayı ben bakamam demesi filan. yani o acizlik var ya başa gelmeden feci stres yapıyor.

böyle bi şeyin başıma gelip ömrümün sonunu böyle tamamlamdansa intihar daha parlak bir fikir geliyor.