filmlerde dedektiflerin yardımcıları olmasının sebebi

deyim yerindeyse sadece sahada paslaşmak içindir .
beyazı parlatmak için koyu renkte bir kontrast gerekir. dedektifin arada şakalaşıp, arada zıtlaşacağı, dedektife göre bazı zıt özellikler taşıyan bir yamağa ihtiyacı vardır. işte bu kontrast o yardımcıdır.
dedektif kafasından geçen herşeyi kendi kendine konuşarak kameraya söylerse kabak tadı verir.
ama filmde dedektif yardımcısına dönüp kafasındakileri ona anlatırsa o da dinlerse ve arada sırada itiraz ederse film ivme kazanır.
filmde esas adamın yardımcısına anlattığı şeyleri aslında izleyicinin kendisine anlatmaktadır.

çıraklıktan eleman yetiştirme mantığıdır.

donut yerken eşlik edecek kişiye ihtiyaç duymalarından olması muhtemel durum.

sahalara dönüş yapan eski dedektife göz kulak olup her türlü hareketini dedektifin eski ama endişeli dostuna yetiştiren çaylaktır bu genelde.

kafayı dağıtmak, odağı degistirmek icin genelde kendinden daha az akıllı ya da saf biri olur. bu kişilerle konuşurken düşünmek olayi çözmeyi kolaylaştırır. bence bu yüzden.

dedektifi fazla zeki gösterme çabaları bence. dedektifin yardımcısı, uğraştırıcı ve bir o kadar da faydasız ipuçları ile ilgilenirken dedektif, tak tak tak sonuca ulaşır.

prodüksüyon bütçesi kraldır bu konuda.
istesin, gökten federal yağdırır. *

senaryo akmaz, örneğin olay mahaline gitti kiminle olay üzerine konuşacak, yada iş çıkışı bara gidip kiminle iş konuşacak.