filmlerin giderek kalitesizleşmesi

son beş yılda giderek filmlerin kalitesizleştiğini görüyorum. yazılan senaryolar, replikler, olay akışı gibi unsurların basitleştiğini düşünüyorum.
insanı asla güldürmeyen sözde komediler, yeterli duygusallığı bir türlü veremeyen sözde duygusal sahneler, konusunu genellikle zombilerden, salgın hastalıklardan, dünyanın sonundan gibi uçuk bir yerden alan savaş konulu filmler...
bir film bana bir şeyler katmalı. mutlaka ana fikir olmalı. mutlaka düşünmemi sağlamalı.
ister beni ağlatarak anlatsın bunu ister güldürerek ister korkutarak, kendi kişiliğime göre seçerim onu.
şimdi ise ne dijital platformlarda ne de vizyona giren yeni filmlerde bir numara göremiyorum.
sadece insanların can sıkıntısı alınsın diye çekilmiş bir sürü zırva. zaten zor beğenen biriyim bir de böyle olunca hepten soğuyorum.
burdan yönetmenlere, senaristlere veya bu mesleklere aday olan kimselere sesleniyorum: lütfen anlamlı bir şeyler çekin. sosyal medya insanların zihinlerini zaten otomatiğe bağladı her şey görsele döküldü, siz bari bunu bir fırsata çevirin.
eski filmleri aratmaktan sıkıldım artık.
şimdiki dünyanın anlamını anlatan güzel, kaliteli filmler umarım çekilir.

kalitesizlikten ziyade sektör ciddi bir içerik kabızlığı yaşamaktadır.

artık o kadar çok alışmışım ki, filmlerin sonlarını hatta bir sonraki repliğin ne olacağını tahmin edebiliyorum. gerçekten heveslenerek izlediğim, konusu sıradışı filmler yok. aslında benim için konusunun çok farklı olmasına gerek yok. görsel şölen yaşatması, farklı kamera açıları görmek de izlemeye değer kılar ama şu sıralar vizyondaki filmlerde bunu da göremiyoruz.

arz talep meselesi. kalitesiz işler reyting yaptığı sürece, piyasada sürekli o filmlerin türevleri dolaşacak.

tüketim toplumunda bizim gibi ülkelerde artık kalite çok aranan bir şey değil maalesef. basit ve sıradan olması, beyni yormaması esas alınıyor ki bu yüzden gişesi en yüksek filmler hep düz vasat komedi filmleri.

kesinlikle katılıyorum 95-2005 kuşakları arası özellikle türk yapımlı filmler zirveyi yaşadı fatih akın ve mustafa altıoklar sayesinde. sonraki yıllar da gittikçe tepe taklak gitti diğer her şeyde de olduğu gibi.