geceye komik bir anı bırak

aşk hayatımı arkadaşıma yazdığımı sanarken kur'an hocasına atmıştım.

kocam henüz sevgilim iken ailem ilişkimizi bilmediği için telefonuma kayıt etmemiştim. eski telefonlar işte, ericcson 338 mi neydi modeli, her seferinde numarasını yazıyordum aramam gerektiğinde.
neyse bir akşam 'yalnızım, beni ara' yazarak sms yolladım, biraz sonra bana sms geldi.
şöyleydi; kardeşim ne bu saygısızlık, ben evliyim. '
gerildim, numarayı kontrol ettim ki sevgilimin numarasına benziyor ama o değil.
galiba bir ilişkiye fena yanlış yaptım yanlışlıkla.
düşündükçe gülerim, kimin canını sıktıysam bu vesileyle bir kez daha özür dilerim.

geçtiğimiz yıl boyunca aynı numaradan taciz olmayan " nerdesin, iki ekmek, annem, bekliyorum" gibi tek kelimelik whatsapp kısa mesajları alıp önemsemiyordum. bir gün ard arda üç mesaj gelince dayanamadım numarayı aradım. genç bir kadın sesi alo diyerek telefonu açtı. hanımefendi ben "hede hödö" 1 yıldır whatsapp'dan mesaj atıyorsunuz bana dedim. ben adım soyadım " hede hödö" diyince garibim duraksadı. meğerse yeni evli bir çiftmiş ve kocasının adı da " bire bir " hede hödö" ymüş. ad soyad mail kombinasyonu karışıklığından whasapp mesajları sürekli bana düşüyormuş. akşam kocası da aradı tanıştık, gülüştük ve aynı ad soyadlı ülkede yeni bir ahbapım oldu.

lisedeydik...

5 ve 6 ıncı dersler boştu.
sınıftaki erkeklerin bir kısmı okulun yanındaki tepeye çıkıp bira içmişler.

7 inci ders din ve ahlak bilgisi.
din dersi hocası sınıfa girdi.
sınıfta ağır bir alkol kokusu var.

++ çocuklar sınıf böyle acayip ne kokuyor.
ben... -- hocam ben kolonya dökünmüştüm o kokuyordur herhalde.
++kolonyan kalitesizmiş bir daha sürme !

adamcağız alkollü içkinin bile kokusunu bilmiyordu.
gıpta etmiştim.

yaklaşık olarak bir iki saat önce yaşadığım olay
arkadaşım odamda telefonunu bulamadı dedi ki "telefon altında mı kaldı?" ben "yok altımda olsa hissederdim" dedim ve telefon altımdan çıktı, hislerime artık güvenmiyorum.

ben çocukken dayıma kız arıyorduk. dayım 1.60 boyunda bi adam. teyzem de bi komşusunun vesilesi ve tavsiyesi üzerine yukarı mahalleden bi komşu ile tanışmış o komşunun da genç bekar kızı varmış işte efendim. kadın teyzeme kızının vesikalık fotoğrafını vermiş teyzem kızı çok beğenmiş falan fıstık.. neyse efendim sonra biz hep birlikte kızın ailesinin evine tanışmak için gittik. eve bi girdik ki ailenin bütün kızları 185 195 cm arasında gidip geliyor. dayım kızın poposuna geliyordu. ne teyzem ne de kızın annesi gençlerin boyunu posunu sormamışlar tabii. bildiğin rezalet. 2 saat oturduk zaman geçmiyor.. ailenin babası bizi bırakmıyor. kızının boyu 195 bizimkisi 160 amca hala kısmetse, hayırlısı inş. tanışıp görüşürsünüz inş. kafalarınız uyar. uymaması için bir sebep yok filan diyor. yemekler gidiyor tatlılar geliyor dev hatunlar gülme krizine girmişler ailenin reisi saçmalıyor. dayım terliyor çok enteresan bir ortamdı. oy ben o dev kızların poposunu yerdim ama çok güzel gülüyorlardı be. allah bi boy vermiş heheyt.. kim bilsin kızlar da yapılı manken gibi bi adam bekliyorlardı.. kızlar kot giymişlerdi fizikleri allah için yerindeydi. çocuktum ama dikkatimi çekmişti. voleybolcu zehra güneş gibiydiler... ne günlerdi be. bu da böyle bir anımdır.

istanbul duruşmalarında fakülte dönem arkadaşlarıyla buluşup rakılama geleneğimiz vardı. araba kullanmayı sevdiğim yıllardı ve çoğu kez arabayla giderdim. (ya duruşma bir gün öncesi gidip, akşam rakılayıp ertesi gün dönüyorum. ya duruşma günü gidip, akşam rakılayıp ertesi gün dönüyorum. geceyi de daima taksimde aynı büyük otelde geçiriyorum.) her neyse işte. yine bir duruşma sonrası, önce otele geldim. sonra da arkadaşlarla yeşilköydeki bir mekanda sözleştik. buluştuk da. harika bir söyleşi, anılar, rakı balık vs ayrılma saatinde arkadaşlardan biri ben alkol alıcaz diye şişliden taksiyle geldim, beni de şişliye bırak dedi. olur dedim tabi. ama arabayı nereye park ettiğimi hatırlamıyorumki..başladık benim arabayı aramaya.. hepsi de kızıyo niye valeye vermedin otopark var daha güvenli diye. gerçi ben onlardan daha şaşkınım niye öyle yaptığıma.. özetle kıyı restoran ve çevresi bitti, artık semt sokaklarında araba arıyoruz. bu arada alkolün etkisi de azalır, kontrole yakalanırsak işe yarar düşüncesiyle de işi abarttık, neredeyse dolaşmadığımız sokak kalmadı, ama araba da yok.. şişliye bırakacağım arkadaş, sanırım çalındı polise gidelim diyorsa da, yorgunluk ve alkolden ayakta duracak halde olmadığımdan, bir an önce otele kapağı atmaktan başka bir şey düşünecek halde değilim. yarın ilgileniriz diye caddede geçmekte olan bir taksiyi çağırdım bindik. güleç yüzlü taksici arkadaşın da katıldığı kahkahalarla, şişlide arkadaşı bıraktık. otele dönerken de taksicinin fazla samimi güleç davranışı nedeniyle de "sanki daha önceden tanışıyor gibiyiz değil mi" dedim. taksici, "abi otelden sizi restorana ben götürdüm ya.." dediğinde de artık iyice ayılmıştım. evet çünkü araba otel otoparkındaydı, yorgunluk üstüne alkolü de düşünerek taksi çağırmalarını resepsiyona ben söylemiştim..
ha ama komedi bitmedi orda da bitmedi, gece şişliye bıraktığım arkadaş, sabah emniyeti trafiği ayaklandırmış, daha ıstanbulu çıkamadan köprüde çalıntı araç nedeniyle durduruldum. önce,ruhsat kimlik ehliyet ve bana şaşkın bakan polislere, sonra arkadaşa durumu anlatmam da epey vakit aldı.. polisleri de doyasıya güldürdük anlayacağınız..