gelişigüzel kitap okumanın hiçbir işe yaramaması

hedefsiz, plansız, programsız, vakit geçirmek için okumanın hiçbir işe yaramaması.

yani ben bugüne kadar eğlence olsun diye dünya klasiklerini, ansiklopedileri vs. bitirip çok iyi yerlere gelen, makam mevki sahibi olan, parmakla gösterilen birilerini görmedim ama belli bir plan dahilinde, hedefine odaklanarak, hedefiyle ilgili kitap okuyup gayet güzel yerlere gelen, üreten ve parmakla gösterilen çok insan gördüm. en basitinden kendimizi düşünelim. meslek edinmemizi sağlayan ve geldiğimiz konuma bizi ulaştıran kitaplar gelişigüzel okuduğumuz değil belirli bir plan dahilinde, sindire sindire okuduğumuz bilimsel/kültürel kitaplardır.

o yüzden hedefsiz okumak yerine, kendimize, bizi bir üst noktaya taşıyacak hedefler koyup o hedefe ulaşmak için okuma yapmalıyız. aksi halde plansız ve hedefsiz kitap okumanın sosyal medyada haber veya twit okumaktan bir farkı olmayacaktır. sadece anlık bir zevk verecektir.

katılmadığım başlıktır.

yazar arkadaş çevresindeki insanlara göre araştırma yapmış ve sonucu belirlemiş.
bir işe yaramaz olur mu hiç yahu tabela okumak bile çok işe yarar.

günümüzde zaten insanlar bir şeyler okumak istemiyorlar bırakalım okuyan bilinçli bilinçsiz bir şeyler okusun.

plânlı kitap okumak elbette daha faydalıdır. ancak gelişigüzel kitap okumak da faydalıdır.

bir işe yarasın diye kitap okumuyoruz, bir hedef de belirlemiyoruz. belki bu kadar büyük anlamlar yüklemeye gerek yoktur.
herkese keyifli okumalar dilerim.

kitap okuyan bir insan olmadığımı ifade ederek başlamak istiyorum. benim okul için okuduğum kitaplar dışında kitap okuma alışkanlığım yok.

kitap okumak güzeldir ama bunu bir fetiş haline getirmek de doğru değil. ben bir kitabı okurken çoğu zaman bir yerinde elimden bırakır bu adam ne diyor diye bir düşünürüm. belki bir süre kitabı okumaya ara veririm.

demek istediğim iyi kitap kötü kitap ayrımı yapmadan okumak değil de size dokunan sizi düşünmeye sevk eden şeyler okumak sizi daha fazla geliştirebilir.

“iyi kitap okumayan biriyle okuma yazma bilmeyen arasında hiçbir fark yoktur” der mark twain. okumadaki asıl amaç anlamı elde etmekse -sevgili yazarın dediği gibi - gelişigüzel bi okumanın ne katkısı olabilir. okuma bir edimdir. nasıl amaçsız olabilir. hangi iş “öylesine” yapılabilir. okumayan, amaçsızca okuyandan daha büyük iş yapmakta tabii olarak.. en azından okumadığının farkında.

kitap okumak illa da hayatta bir yerlere gelmek için yapılmaz. romanlar, şiirler birer sanattırlar. ve sanat yapılır yahut tüketilir. bu tüketim her zaman akademik veya ekonomik anlamda başarı getirmeyebilir ancak kişinin bir birey olarak gelişmesine sonsuz katkıları vardır.

okuyan insan bulduk da bide onları gelişigüzel okuyan ve gelişigüzel okumayan şeklinde ikiye ayırmak kaldı.

az okuyan ama öz okuduğuna dikkat çekmek isteyenlerin savunmasıdır. bulduğumu okurum, kimini unuturum kimi aklımda kalır. okuma sadece öğrenme maksatlı olmaz, zamanı verimli geçirme, zihni diri tutma, oyalanma amacıyla da olur.

gelişigüzel okumayı okumuş olmak için okumak olarak algıladım ben. eğer öyleyse doğrudur, ama keyif için okumaksa kastedilen dünya klasiklerini edebiyatçılar dışında kimse okumamalı o zaman. insan bir yere gelebilmek, bir şeyler başarabilmek için okuyorsa, okumasın. kütüphaneleri okusa da "bu da bitince bir yere geleceğim" mantığındaysa hiç bir şey katmaz o okumalar. ezbere konuşur sadece.
okumak, yan yana gelmiş harflerin mantıklı cümle oluşturmasını sesli veya sessiz dile getirmek değildir. komplike bir olaydır. dümdüz dostoyevski okuyan "bu ne" deyip geçer, doğal olarak. dönemi, yazarı tanımadan okuduğunuz her şeyi okumuş olursunuz sadece. size kazandırdığı, kattığı bir şey olamaz.

lisansta çok okuduğu ile övünen bir arkadaş vardı mesela. ama bomboş bir tip. okuduğunu söylemese, cin alilerde okumayı bırakmış zannedersiniz. bir gün sohbet sırasında kurtlarla koşan kadınlar'dan bahsediyorduk, arkadaş okumuş. "zaten ağır kitap başlığında basıyorlar, şu an onu okuyacak boş vaktim ve zihnim yok" demiştik de "ben okudum onu çok güzel kitap" demişti. ne anlatıyor, sorumuza ise kitabın tanıtım cümlelerini kullanarak cevap vermişti. orada gülemedim, insanların yüzüne karşı kahkaha atınca ayıplanıyorsunuz ve linçleniyorsunuz. bence ayıp olan bir insanın karşısındakini böylesine aptal yerine koyabilmesi ama benim fikrim toplumun pek umrunda değil. sonra boş vaktim ve zihnim olunca okudum kitabı. okurken o arkadaşı sık sık andım, bu kadar düzlük olur mu, diye.

gelişigüzel okumak, okumuş olmak için okumaktır benim gözümde. dümdüz okuyup geçmek. eğer öyleyse okumayın daha iyi.

yanlış önermedir. istediğiniz kitabı okuyun minicikte olsa size faydası olur. hele ki düzenli okumak inanılmaz geliştirir bazı yetilerinizi güzel olanda budur. yani kitap okumanın farkında olmadan yaptığı gelişim. bir süre sonra bir bakmışsınız arkadaşlarınız ne güzel konuşuyorsun demeye başlar. çünkü akıcı ve kelime zenginidir konuşmalarınız. daha hazır cevap olursunuz, bir konu hakkında fikir üretmeniz daha kolay olur gibi gibi....

burada bir fark var. akademik çalışmanız yoksa bence gelişigüzel okumalısınız. bundan 8 sene önce bir kitapçı(isim vermeyeyim reklam olmasın ama kopya vereyim & )'ya gittiğim zaman rafların arasında dolaşırdım. dikkatimi çeken başlıklı kitabi elime alir kitabın içine biraz göz gezdirirdim. oysa lisanstan beri internettwn almaya başladık. çoğu kitap akademik ve ben biraz daha yaratıcı şeyler okumak istiyorum. zorunluluk hissettiğim zaman buna paralel olarak hurriyetsizligimi de hissediyorum.

yanlış önerme.*
okuyanla okumayan bir olur mu hiç. anlıyorum, okunmasın demek istenmemiş ama bir insan, akademik ya da mesleki anlada kendisini geliştirecek kitaplar okumuyorsa "hiç mi okumasın?" diye sordurtuyor.
bunu da alalade, sırf okumuş olmak için okuyanlar için demiyorum. ancak romanlardan bile öğreneceğimiz bir şeyler oluyor illa.
ayrıca kim sadece planlı programlı kitap okudu diye bir yere gelmiş. bir yerlere gelmek için başka emekleri vardır, yanında da işine yarayacak kitapları okuduysa gelişiminde faydası olmuştur.
hem bu kadar kitap okuyan az kişinin bulunduğu bir ülkede, yapıcı olmakta fayda var.
okuyun da ister gelişigüzel ister planlı.

bi kağıt parçası okumak bile çok işe yarar o yüzden okumak her türlü işe yarar.

valla yarar yaramaz ben onu bilmem, ama dünyadaki milyonlarca insan yerine bir kitabı tercih ederim.

içimden ne zaman gelirse o zaman okuyorum ben. şimdi bu bir işe yaramamış mı oluyor hocam?
katılmadığım başlıktır.

mini minnacık bir çocukken okuduğum bir çocuk kitabından, tabela okuma alışkanlığı edindim. bu ne işime yarar demedim ama zamanı gelince farkettim ki hepsi hafızamda ve bir yer aradığımda rahatlıkla bulabiliyorum :)
biraz daha büyüdüğümde farkettim ki, ne bulursam okuyorum. ergen halim dedi ki; " bu kadar birbirinden bağımsız ve alakasız kitapları okumak ne işine yarayacak?" yetişkin halim ona birkaç maddeyle cevap verdi: " o bilgiler, zamanı geldiğinde ortaya çıkacak. neyi okuyumayı isteyip, neyi istemediğine karar vereceksin. ilgi alanlarını bulacaksın. hiç beklemediğin yerden beklemediğin bir cümle, sana yeni ufuklar açacak. dil algın gelişecek ve seçim yapma şansını öğreneceksin. "
canım yetişkinliğim, haklıymış.

hangi kitaptan ne kazanacağını bilemezsin.
belki 300 sayfalık bir kitapta tek bir cümle sendeki bir düğümü açar, aydınlanırsın bu bile yeter bence.

hayatta her şeyi bir işe yaradığı için yapanları ilgilendiren durum.
bazı şeyleri işe yaradığı için değil sevdiğin için yaparsın.
kitap okumak da böyle.

pdf okuyunca bir işe yarar.