gizli teşkilat

yönetmen koltuğunda alfred hitchcock'un oturduğu, oyuncu kadrosunda cary grant, eva marie saint, james mason gibi 50'ler - 60'ların yıldızları bulunan, 1959 yılında vizyona girmiş, ülkemizde 1962 yılında gizli teşkilat ismiyle yayınlanmış müthiş ötesi bir film.

bu filmin konusuna spoiler vermeden gelecek olur isek, cary grant'ın canlandırdığı roger tornhill isimli, oldukça zengin bir reklamcı, hiç olmaması gereken bir yerde bulunur ve daha da komik olan kısım, başka birinin adı olan georg kaplan diye seslenildiği vakit tarafa doğru bakınca, kendisinin kaplan olduğu sanılır ve kaçırılır.

kaçırıldığı vakit de karşısındaki insanlar onunla pazarlık yapıp her şeyi unutmasını söylerler, sonrası mı? bir şekilde oradan kurtulan sevgili tornhill'in ilk yaptığı şey polise gitmek olur ama bırakın polisi, annesi dahi onun bu anlattıklarına inanmaz. bu işlerin peşini bırakmayan tornhill, hiç olmaması gereken bir yerde işlenen cinayetin de üzerine yıkılması sonucu hem polisten kaçması, hem de onu kaçıran adamlara tekrar yakalanmadan olayları çözmesi gerekmektedir.

senaryo olarak olağanüstü biçimde güzel, oyunculuk olarak cary grant ciddi anlamda yardırmış, eva marie saints ise bakmaya doyulamayacak kadar güzelmiş filmde, izlerken hitchcock filmi izlediğinizi anlıyorsunuz ister istemez.

birçok sahne o döneme oranla çok üst düzey bir performans gösteriyor, "nasıl 1959 yapım bu lan?!" diye soruyorsunuz kendinize.

filmin renkleri olsun, ışıklandırmaları olsun, inanılmaz biçimde sizi içine çekiyor, zekice hazırlanan diyalogların yanında oldukça komedi tadı bırakan diyaloglar da hakim filme, izlerken ciddi anlamda eğlendiğimi fark ettim.

filmin belki de tek kötü kısmı bazı kısımların çok fazla göze batacak derecede birkaç klişe barındırması ama tarihe bakar isek o klişelerin atası olacağı için bunu da görmezden gelmek mümkün.

seviyorum seni hitchcock. bana en güzel filmleri izletmişsin...

1959 model, hitchcockklasiği. psycho'dan bir yıl önce, vertigo'dan bir yıl sonra çekilmiş, bu filmlerin bir adım gerisinde kalmış bir film.
dönemini baz alarak bakıldığında sıra dışı ve yenilikçi bir film esasında. günümüzde klişe olarak değerlendirilen pek çok şeyin bu filmde ilk defa kullanıldığını düşünerek izlemek lazım. sırıtan, inandırıcı olmayan, pöh dedirten bir sürü şey bulunabilir tabi ki ancak bugün bile sıkılmadan izlenebilen, esprileriyle eğlendiren sağlam bir film. en baba james bond filmleri, görevimiz tehlike serisi vb filmlerle büyümüş jenerasyonun bu filme burun kıvırması anlaşılabilir. fakat söz konusu filmin, bu filmlerin annesi olduğunu da göz ardı etmemek gerekiyor.