göğsünde ağlanan kızın gözünde değersizleşmek

erkeklerin adı çıkmış.

bir gün ağlama krizin gelir. içindeki pişmanlıklar gözyaşı olarak çıkmak ister. "bugün de sevişmeyelim ağlayayım memelerinde" dersin ve bırakırsın kendini. o andan sonra o kız sana daha az saygı duymaya başlar. gözlerinden anlarsın bunu.

şehvetli, enejik adam gitmiş, aciz, sümüklerini kazağına silen basit bir adam gelmiştir onun gözünde. "bu adam beni nasıl korur ki" der genetik bir refleksle içinden.

hani seks her şey demek değildi ? ne oldu sorarım size çilekli donlularım. duygusallık üst limitinde bir adam var ve sen onu yetersiz hissettiriyorsun kendisine. çok büyük sahtekarlık bu.

küsüm.

biri göğsümde hiç ağlamadı ama ağlasa gözümde değersizleşir miydi? sanmam.

uğruna ömrünü adadıkların çekip gidiyor ne ağlamasından bahsediyorsunuz dedirten başlıktır.

böyle bir durum kimin başına gelmiştir topu topuna? bana uzaydışı bir şey gibi geliyor. erkekler ne yazık ki duygularını saklama taraftarı ve eğer biri benim göğsümde ağlasa daha çok severdim.

kadınlar güçlü erkekleri ister bu bir gerçek.
hayatının en kötü günü olabilir ya da sevdiği bir yakını ölmüş bir erkek sevgilisinin göğsünde ağlarsa değeri düşmez ama ota boka zırt pırt ağlarsa güçsüz imajı yaratır bu da değerini düşürür.
doğanın kanunu bu ne yazık ki.

nietzsche'nin de dediği gibi böyle buyurdu evrim ve seçilim psikolojisi

sizi hayal kırıklığına uğratmak istemem ama olmayan durum.

biraz ezbere konuşuyor birçok insan bu konuda. kişilikler farklıdır. her kadın ağlayan erkeğe aynı gözle bakmaz. çocuk gibi sürekli mızmızlanmakla arada bir ağlayıp rahatlamak aynı şey değil. ilki belki beceriksiz bir aciz davranışı olabilir ama ikincisi kesinlikle insani bir durumdur.

benim yanımda hüngür hüngür ağladı sevdiğim adam. ben de onunla beraber ağladım. kesinlikle ona bakış açım da saygım da zerre kadar değişmedi. koskoca bir karakter var karşınızda; yıllara sığdırılmış onlarca tecrübeyi, güzelliği, farklılığı içeren. bir ağlamayla tüm bunları silip atacaksak insanlıktan çıkmışız demektir.

gene birilerinin kalbi kirilmis.

kişiliği oturmamış kadın’dır. her ne kadar feminist olsam da , insanların zayıflıklarını ve kendisini bir şekilde tüm kalbiyle dışarı açmasını “ değersizleşme” nedeni olarak görüyorsa, üzgünüm dostum sen onu
“ değersizleştirip” uzaklaşmalısın asıl.

insanı oldugu gibi görüp, yanında duran partner saygıyı hak eder.iyi be! ağlamayalım - rezillik , sesli gülmeyelim - avamlık , dertlerimizi anlatmayalım - zayıflık..

bu ne yahu? hayat arkadaşlığı - duygusal partnerliğin sınırlarımı olurmuş?!

sende insansın? iyi o zaman hepimiz safety- room yapalım evimizin bir odasını. herkes ses geçirmeyen odaya girsin kendini yerden yere atsın, hiç bir şey olmamış gibi geri çıksın.bu nedir yahu…

bu sebepten değersizleşemezsin sanıyorum altında başka bir sebep var.