1.
isviçreli psikiyatr carl jung'a göre, her insanın içinde kötülüğe meyilli bir gölge
(kişinin karanlık tarafı) vardır. jung, insanların karanlık tarafını reddetmesini istemez tam tersi gölge yanını tanıyıp kontrol edebilmesi sonucunda iyi bir insan olabileceğini savunur.
kendi karanlık taraflarını keşfetmemiş bir insan iyi bir insan olmaktan çok korunmasız saf bir insan olurdu çünkü kişinin saf olması değil gölge yanlarını fark edip kontrol ederek
erdemli olması mesele aslında. tabii bir de gölge yanlarını tanımaktan gelen karşındakileri de kontrol etme ihtimali var faydası azımsanamaz "kendi karanlık taraflarını bilmek, diğer insanların karanlık taraflarıyla uğraşmaktaki en iyi yöntemdir. " örneğin.
gölge kavramı esasında kişinin kötü yanıdır di'mi? bunu biliyoruz. ama işte gölge yanımızın üzerindeki kontrolü yitirdiğimiz an felaket çanları çalmaya başlıyor, neden? artık kötü biri olmak an meselesi çünkü.
" her türlü kötülüğü yapma imkanın varken, kötü bir şey yapmamak, işte, budur iyilik.
" andre gide
öfke -nefret gibi karanlık tarafı besleyen duygular, gölgenin insanı ele geçirmesini sağlar ve artık onu durdurmak çok zordur. insan, hayat yolculuğu boyunca türlü halleriyle de tanışabilir belki tek başına yetmez ama merhamet ve vicdan yanından hiç ayırmadığı güneşi olmalıdır ki gölge hep karanlıkta kalsın.
(kişinin karanlık tarafı) vardır. jung, insanların karanlık tarafını reddetmesini istemez tam tersi gölge yanını tanıyıp kontrol edebilmesi sonucunda iyi bir insan olabileceğini savunur.
kendi karanlık taraflarını keşfetmemiş bir insan iyi bir insan olmaktan çok korunmasız saf bir insan olurdu çünkü kişinin saf olması değil gölge yanlarını fark edip kontrol ederek
erdemli olması mesele aslında. tabii bir de gölge yanlarını tanımaktan gelen karşındakileri de kontrol etme ihtimali var faydası azımsanamaz "kendi karanlık taraflarını bilmek, diğer insanların karanlık taraflarıyla uğraşmaktaki en iyi yöntemdir. " örneğin.
gölge kavramı esasında kişinin kötü yanıdır di'mi? bunu biliyoruz. ama işte gölge yanımızın üzerindeki kontrolü yitirdiğimiz an felaket çanları çalmaya başlıyor, neden? artık kötü biri olmak an meselesi çünkü.
" her türlü kötülüğü yapma imkanın varken, kötü bir şey yapmamak, işte, budur iyilik.
" andre gide
öfke -nefret gibi karanlık tarafı besleyen duygular, gölgenin insanı ele geçirmesini sağlar ve artık onu durdurmak çok zordur. insan, hayat yolculuğu boyunca türlü halleriyle de tanışabilir belki tek başına yetmez ama merhamet ve vicdan yanından hiç ayırmadığı güneşi olmalıdır ki gölge hep karanlıkta kalsın.
devamını gör...