günden güne gözünden düşen insan

bazen bu konuyu çok düşünüyorum. muhtemel problem bendedir ama ne yaparsın, elden de bir şey gelmiyor. kendimle yaşamak zorundayım.

bir sebepten, anlaşamamazlıktan, herhangi bir şeyden gelen nedenden, birisinden uzaklaşınca. sanki hiç iyi bir şey yaşanmamış, konuşulmamış, paylaşılmamış gibi. tek taraflı siliyorum. yokmuş gibi davranıyorum. başka şeylerle, başkalarıyla ilgileniyorum. sonra ondan da aynı sebepten, başka bir şeye yöneliyorum. bazen hiçbir gerekçe olmaksızın geri dönüyorum. kim dayanır buna. kim çeker dimi.

olanların, bir nedeni yok aslında. var gibi ama konunun o kişi yada kişilerce sebebi yok. onu yada onları ilgilendirecek bir şey değil.

kimseye güvenmediğim kadar muhteşem bir egom var. ikisi bir arada, kombo oluyor.

belki sosyal çevrenizde çok süper insanlarsınızdır, bilemem ben. konu ben olunca pek anlamsız oluyor o durumlar.

lanet gibiyim. sısıss hatta ben teraziyim. s

#3142930 oha lan yuh, ego kısmına kadar benim ilişkide yaşadıklarımı anlatıyor bu yazı.
#3141465 burada aslında tam olarak bunu yaşıyordum ama kelimelerle ifade edememiştim. adam en azından duygularını sözlü olarak dile getirebilmiş, ben daha kendime açıklayamıyorum.

bu harika bir çıkarım ya...

benimki çoğunlukla karşımdaki ile alâkalı gelişiyor. narsist de değilim, mazoşist de değilim.

bütün samimiyetimle yaklaşırım, baktım ki yanlış giden bir şeyler var, soğurum.

netim, netlik severim. bu kadar.

boğayım. ne alâka bilmiyorum bunu ama işte toprak elementine tâbi.
verici burç mu ne, önce veriyorum, baktım uzun süre nadasa yatırılmış, emek verilmemiş, salıyorum.
emek yoksa mahsul de yok.

cümleye burç ile başlayıp ziraat ile bitirdim. nasıl köylüyüm yine fafsfsgsgs.

ne güzelsiniz lan gri alanlarınız var.
ben herkesi severim ama ciddili severim insan olarak yalnız hic gri alana sahip olmadigimdan günden güne artan eksilen bir şey olmuyor.