günü sonlandırmada zorluk çekmek

uykun olması, yarın iş olması ama senin uymak istememen. pasif agresif direniş bir nevi. oysa bilirsin uyku en sağlıklı şeydir.

t: şu sıralar iflahımla mücadele eden eylem.

ulan zaman hiç mi geçmez? sağa bakıyorum sola bakıyorum, kendimi çay içerken buluyorum. dizi mizi bakıyorum, bir bakmışım kapıda soda gömüyorum. sonra uyku basıyor eve çıkıyorum, bir bakıyorum tüm bunlardan sonra sadece 3 dakika geçmiş. bir günüm 72 saat sanırım, neredeyim ben*

çocuklar gibi davranmak. nasıl ki onlar güzel geçen gün bitmesin diye uyumak istemezlerse biz yetişkinler de çok daha karmaşık başka kaygılarla günü bitirmekte ve uyumakta zorlanırız bazen.

genellikle anksiyeteye dayalı,sık görülen bir problem.yatma saati öncesi belirli rutinler geliştirerek vücudu uykuya hazırlamak ve zihindeki başa çıkılamayan düşünceleri müzik,meditasyon vb. kişiye özel yöntemlerle sadeleştirerek yatağa girmek faydalı bir yol olabilir.

çünkü uyuyamıyosundur. vücudun yorgunluktan kırılsa bile tüm düşüncelerini beynine dolaşıp seni yiyip bitiriyordur.