güzel olan her şeyin geçmişte kalması

bu hayatın gerçekliğidir. toplumlar teknoloji ile ileri seviyelere tırmanmaya başladığından beri, insani düzeyde olan çoğu şeyi kaybettik. bu işin başında duygular ve samimiyet geliyor. eskiden olan o sıcaklık kayboldu. artık komşularımızla bile zoraki selamlaşır hale geldik. eskiden düzenlenen o yemekler, toplu oturulan iftar sofraları, topluca yapılan çay sohbetleri gibi güzel aktivitelerin hiç biri kalmadı. üzücü ama toplumsal olarak büyük açmazlardayız. modern dünya algısı hepimizi yalnızlaştırdı ve içinde yaşadığımız düzen hepimizi bencil olmaya zorluyor. öyle ki narsist olmak bile havalı bir olgu haline geldi. oysa ki narsisizm bir ruhani rahatsızlıktır.

modern dünyanın kadını olarak, geçmiş dönemleri daha fazla seviyorum. en azından samimiyet var.