halk oburu

batı edebiyatının ilk büyük eserlerinden biri olan ilyada’nın yazarı homeros’un bu eserinin üç yüz kırk birinci mısrasında kullandığı tanımlamadır.

bu büyük ozandan alıntılayarak gönüllü kulluk üzerine söylev isimli muhteşem eserinde étienne de la boetie tanımlamaya daha detaylı anlamlar yüklemiş ve kendi zamanına uyarlamıştır. homeros bu sözle bir krala eleştiri yaparken étienne de la boetie bu sözü halka sürekli olarak yükledikleri acımasız, amansız, anlamsız ve ahlaksız vergilerle onları inim inim inleten; kendilerine emaneten verilmiş olan ülkeyi perperişan edip iler tutar yan bırakmayan; bir ülkenin temelini oluşturması gereken tarım ve ticareti yerle yeksan eden; hayat damarlarından biri olan sanatı yok sayan, küçük gören, önemsemeyen, elitist bir boş zaman etkinliği varsayan; güzel bir ülkeyi barbarlar ve fukaralar ülkesine çeviren; halka karşı dayanılmaz bir nefret, komşulara karşı ya yaltaklanmacı ya da küçümseyici tavırlar takınan yöneticiler için kullanmıştır.

homeros bu sözü milattan önce sekizinci yüzyılda yazmış, étienne de la boetie on altıncı yüzyılda alıntılamış, charles teste yirminci yüzyılda yorumlamış ve yirmi birinci yüzyılda artık böyle yöneticiler kalmadığı için biz bu konuda yorum yapamıyor ve dik durup eğilmeyerek içinde bulunduğumuz maddenin ağzımıza kaçmasını engellemeye çalışıyoruz.