havuç rendelerken parmağı rendelemek

güzel güzel havucu rendelerken sonuna gelinir ve bir anlık dalgınlıkla o tatlı minik parmakların ucuyla acı içinde vedalaşılan durumdur.

hiç riske girmiyorum baktım havuç sonuna geldi kalanını ağzıma atıyorum.

uzun tırnaklarınız varsa parmağa ulaşamadan tırnağınıza veda edersiniz.

başlığı okurken içim bir tuhaf oldu. sürekli başıma gelen hadise. küçücük bir yeri bile rendeleseniz acısı çok büyük oluyor.

ooyyy bu nasıl başlık böyle, okurken acısını hissettim.

en son havuç rendelediğimde başıma gelen hadise. uzun bir süre daha elimi sürmem.

birde o havuçlar sağa sola sıçrar..
bu laf çok iticidir ama en sevmediğim iş olabilir havuç rendelemek, rimel sürmekle kapışır, her seferinde o parmak da kaptırılır rendeye,

twitter da okumuştum bir arkadaş, su aldığında damacananın kapağını açıp pompayı takma işi için 5 tl verebileceğini söylüyordu, fakirler için böyle işlerin yapılabileceği girişimler yapılmalı diyordu, benim aklıma direk havuç rendeletmek gelmişti, benden 10 tl işler demiştim havuç rendelemeye, gerçekten havuç seven biriyim, ama çok üşengeçim... ve o sağa sola sıçrayanlar.. (burda dişlerini sıkan emoji var :)

kişinin hala anam babam usulü el rendesi kullandığına delalettir. teknoloji çok ilerledi hanımlar beyler. çeşitli boyutlarda rendelemenize imkan sunan başlıklarıyla doğrayıcılar mevcut. elektronik sevmiyorum diyorsan kollu rendeleyiciler de mevcut.

defalarca başıma gelen. kendimi kaptırmış hızlı hızlı havuçları rendelerken, genelde baş parmağı da yandan rendelerim. küçüktür ama ciddi yanar/acır.

küçük bir et kopmuştu, izi kaldı. o gün bu gün daha dikkatliyim

rendenin eskimiş olmasıyla, parmağı kaptırma ihtimalinin yüksek olduğu durum.
rende eskidiğinde daha çok kuvvet uygulamak zorunda kalırsınız ve bastırdıkça elinizi rendeleme ihtimaliniz daha da yükselir. çözüm ise yeni, kaliteli bir rende almaktır.
yeni rende çözüm olmadıysa sakar veya dikkatsiz olabilirsiniz.

asla havucu tamamen rendeleyecek kadar sabırlı olmadığından benim için risk olmayandır. 5'te biri kaldığında ee yeter be deyip sıpıtıyorum.

her seferinde başıma gelen hadise. işte bu yüzden rende yapmaktan nefret ediyorum. öyle ufak şey ne olacak canım falan demeyin, gerçekten çok acıtıyor.

bu benim fobim. sırf bu yüzden bişey rendelerken yavaş yavaş rendeliyorum. sonu filan geldiğimde daha da yavaşlıyorum. daha önce hiç başıma gelmemesine rağmen neden böyle korktuğumu da bilmiyorum.

parmağı rendede sıyırdıktan sonraki yanma peki?suya değse bile acır. kanar da kanar. sanki aort damarı bana.
sanki ameliyat olmuş gibi sızlar acır, günlerce o yara iyileşmez. iyileşmeye başlayınca,parmakta yama gibi durması.

her rendede başıma gelen tarifi zor küçük ama büyük acı yaram sızlar inceden inceden bilmez kimse görmeden