1.
1942 doğumlu türk şair ve yazar
ataol behramoğlu tarafından yazılmış eser olup 2008 yılında yayınlanmıştır;
şiir türünde yer alan eser yalnızca 56 sayfadan oluşmaktadır.
şiirleri oldukça iyi ve etkisi altına alan şiirlerdi, hayata veda eder gibi olduğu şiirler olduğu fikrindeyim, çocukluğuna duyulan özlem, zamanı durdurma isteğinin altında yatan asıl nedenin aslında ölmeme isteği oluşu, bir gün yaşamın, ölümün, her şeyin anlamını yitirme ihtimâli ile yaşamak, insanın bazen kendi yüzünü dahi unutacak hale gelmesi, insanın dünyada bir varlık değil olsa olsa gölge olması olasılığı, kaybedilen insanı yeniden kazanabilmenin imkânsıza yakın olması, şiirlerin işlediği konu ve durumlardandı diyebilirim.
ataol behramoğlu'nun şiir dili oldukça keskin, algıladıklarını yansıtma biçimi fazlasıyla güçlüydü.
düşündüren, etkileyen, merakta bırakan çok dizesi vardı, bu durum şiir kitaplarının olmazsa olmazı bir faktör olarak kitabı oldukça güçlü kılıyor.
şairin hayata dair algıladıklarını kendine özgü biçimde yansıtma şekli bence iyiydi, beklenmedik sonlarla bitirdiği şiirlerin iyi olduğunu söylemek mümkün olacaktır.
birkaç alıntı içine aldığım dize bırakıp burada bitiriyorum.
uçurum kıyıları yaşadığıma tanıktırlar.
sonsuzluk benim için sabaha eşittir.
sanki gerçeküstücü bir resimde gibi
işte hayat dediğim böyle bir şeydi
gerçekle gerçek ötesinin karıştığı
beni acıtan o şeyi anlayamıyordum
geçip giden zaman mıydı neydi?
ne kadar çalışsan da durdurmaya
zaman akıp gidiyordu
anlamını bir türlü çözemediğin.
biliyorum hiçbir şey senin kalbini kazanmama yetmeyecek.
insan kendi yüzünü de unutabilir
ve sesinin nasıl bir şey olduğunu
zaten en az ezbere bildiği şey kendisidir.
ölüm anlamını yitirmişti
yaşam nasıl anlamını yitirmişse..
geçiyorlarken dünyadan insanlar
birer gölgeydi.
sonsuz var oluşta ve yok oluşta hep aynı sonuca ulaştığımı biliyorum.
herkes kendi şarkısını söylüyor
ve söyleyecek, ıssızlıkta..
sanki sonu olmayan bir şey arıyor gibiyim.
ataol behramoğlu tarafından yazılmış eser olup 2008 yılında yayınlanmıştır;
şiir türünde yer alan eser yalnızca 56 sayfadan oluşmaktadır.
şiirleri oldukça iyi ve etkisi altına alan şiirlerdi, hayata veda eder gibi olduğu şiirler olduğu fikrindeyim, çocukluğuna duyulan özlem, zamanı durdurma isteğinin altında yatan asıl nedenin aslında ölmeme isteği oluşu, bir gün yaşamın, ölümün, her şeyin anlamını yitirme ihtimâli ile yaşamak, insanın bazen kendi yüzünü dahi unutacak hale gelmesi, insanın dünyada bir varlık değil olsa olsa gölge olması olasılığı, kaybedilen insanı yeniden kazanabilmenin imkânsıza yakın olması, şiirlerin işlediği konu ve durumlardandı diyebilirim.
ataol behramoğlu'nun şiir dili oldukça keskin, algıladıklarını yansıtma biçimi fazlasıyla güçlüydü.
düşündüren, etkileyen, merakta bırakan çok dizesi vardı, bu durum şiir kitaplarının olmazsa olmazı bir faktör olarak kitabı oldukça güçlü kılıyor.
şairin hayata dair algıladıklarını kendine özgü biçimde yansıtma şekli bence iyiydi, beklenmedik sonlarla bitirdiği şiirlerin iyi olduğunu söylemek mümkün olacaktır.
birkaç alıntı içine aldığım dize bırakıp burada bitiriyorum.
uçurum kıyıları yaşadığıma tanıktırlar.
sonsuzluk benim için sabaha eşittir.
sanki gerçeküstücü bir resimde gibi
işte hayat dediğim böyle bir şeydi
gerçekle gerçek ötesinin karıştığı
beni acıtan o şeyi anlayamıyordum
geçip giden zaman mıydı neydi?
ne kadar çalışsan da durdurmaya
zaman akıp gidiyordu
anlamını bir türlü çözemediğin.
biliyorum hiçbir şey senin kalbini kazanmama yetmeyecek.
insan kendi yüzünü de unutabilir
ve sesinin nasıl bir şey olduğunu
zaten en az ezbere bildiği şey kendisidir.
ölüm anlamını yitirmişti
yaşam nasıl anlamını yitirmişse..
geçiyorlarken dünyadan insanlar
birer gölgeydi.
sonsuz var oluşta ve yok oluşta hep aynı sonuca ulaştığımı biliyorum.
herkes kendi şarkısını söylüyor
ve söyleyecek, ıssızlıkta..
sanki sonu olmayan bir şey arıyor gibiyim.
devamını gör...