hayattan tek beklentim tatlı bir kız çocuğu

ya budur olay.. ne aşk, ne sevgi, ne bağlılık.. ufak bir kızım olsun ya adı bile hazır bade..

büyüsün evlendireyim.. pilli bebek'in kızım şarkısında düğününde dans edelim kızımla. sarayım sarmalayım. küçükken saçını tarayım. ulan baba olmak için doğmuşum ben galiba.. huzur budur arkadaş.

torunumdan bile fazla seveyim kendisini belki. severim be, severdim. kızımı çaldın kadın.. kızımı çaldın. beni bırakmadın sen, kızımı çaldın.

hayal güzel ama nick uymamış be kardeşim.

vay be cabbar meğersem pamuk gibi bir kalbin varmış da biz farkına varamamışız seni iflah olmaz bir abazan olarak yaftalamışız kendimden iğreniyorum.

o çocuğun beklentisi acaba şu dünyaya gelmek mi, onu da düşünmeli.

hayattan tek beklentim adam gibi bir erkek çocuğu.

bazen benim de öyle...

muazzam bir beklenti zira aklıma gelmezdi lakin dünyanın en güzel şeyidir kız çocuk.

bunu yapayım derken çirkin bir aşko da yapabilirsiniz. *

babacığım diye atlasa boynuma, istediği herşeyi yaparım zaten. benim çocuğum olursa birgün eğer; çok şımarık ve aynı ben gibi yaramaz olur diye düşünüyorum.

içimdeki kız çocuğunu besliyorum..
besleyin.. içinizdekini..

avrupa da veya amerika da yaşamıyorsanız vazgeçin bu sevdadan. yarın öbürgün başına bişey getirir birileri hakkınızı bile arayamazsınız. bu cehennemde çocuk yapılmaz.

maalesef keşke bu kadarla bitse..

o kız çocugunu bu sistemde yetiştirebilmek için, cok iyi bir eğitime ve maddi güce sahip olmak gerekiyor çünkü çocuğa yoklukla dolu bir hayat verdikten sonra, cocuk yapmış olmanın bir anlamı yok. iyi bir hayata, güzel bir hayat standardına sahip olamayacaksa, cocuk yapmak sadece bencillik.

özellikle bu dönemde kız çocuklarını aşırı koruyarak büyütmek gerekiyor. her yer pedofilici kaynıyor çünkü. çocuğun bunlardan uzak olması için, ortalamanın üstü bir semtte ve okulda olması lazım.


maalesef her ne kadar bunu yazmaktan nefret etsemde, burjuvazi dediğiniz kavram toplumdaki sapıkların %90’nın elini ayağını kesen bir yapı çünkü bana kalırsa, toplumun hastalıklı bireylerinin çoğu ya işci sınıfından ya da orta sınıftan çıkıyor. bu yüzden elit ailelerin cocukları daha özgüvenli ve özgür büyüyor. fazla sosyaller ve baskıya maruz kalmadan kendi yollarını çizebiliyorlar. çevremde özellikle üniversite dönemindeyken buna sayısız örnek gördüm. işin ucunda ailenin ve soyadın getirdiği güç var çünkü. 1 telefonla her şey değişebiliyor bu insanların hayatlarında.

bakkalın cocugunu istismar etmeye yeltenmekle, holding sahibi adamın cocugunu istismar etmek bir mi?

ah para ah.. bu yüzden para bu ülkede değerli. paranın kendisi asla değerli değil ama kapitalizm denilen bu döngüde aileni korumak için kullanabileceğin tek güç bu.


ayrıca cocugu yapacağın kişiyide doğru seçmen gerekiyor. sorumluluk almayan, ebeveynlik güdüsü oturmamış biri ile cocuk yetişmez. sadece nitelikli bir psikopat büyütmüş olursunuz.



bunlar sağlandıktan sonra ooh hayat miss gibi olur.

"bu ülkede çocuk yapılmaz."
"bu ülkede kız çocuğu çok zorlanır."
bla bla bla...

geçiniz bu arap zihniyetini. bu ülkede mis gibi çocukta olur kızda rahat yaşar.
dört yaşında kızım var. kapıdan girerken koşuşu, kucağıma atlayışı tarif edilemez. 1-2 gün işten geç gittiğimde uyuyorsa üçüncü gün sarılıp "seni çok özledim" demesi eritir sizi. hani twit vardı ya "kızım zürafa isterse yarın daha büyük bir ev bakarım zürafanın sığacağı" diye, heh işte o gerçek dostlar.
barbielerle size "sultan of the dance" gösterisi yaparım o kadar bilgiliyim. bu aralar ken(adı buydu galiba) merakımız var. "baba erkekte olsun kızların arasında" diyor. "tamam kızım" alırız dedim ama hayırdır ya ken paşa, kolay mı bizim ortamımıza girmek? akademik durumun ne?askerlik yapıldı mı? işin var mı? dünkü b.k gelecek barbielerin arasına girecek yok yaa.

evet, gözlemlediğim gerçekten eğitim ailede başlar. biz her şeyi düzgün yapmaya çalıştık. oyun oynarken yalnız da bıraktık beraber de oynadık. her akşam kitap ritüelimiz vardır. yatmadan 3 kitap. biz okuduktan sonra bir tanesini o okur.
yani yaptıktan sonra ilgilenmeyeceksen yapma zaten. ama dötüne güveniyorsan hiç durma.