her şeye ağlayan insan

çok mutlu olur, mutluluktan ağlar.
ozleyince aglar
sinirlenince ayri ağlar
kırılınca apayrı ağlar
korkunca zaten ağlar.
hassastır, ve dünya hassas kalpliler için bir cehennemdir.
nereden mi biliyorum?

bu ben... cidden dünya hassas kalpler için bir cehennem. kendimi tutamıyorum... bir de kafamda kurma huyum vardır ki evlerden ırak. kendi kendime kurarım sonra daha çok üzülürüm. ah iflah olmam ben. neyse yeni yeni kararlar alıyorum, halledicem...

reklamlar dahil her türlü görsel yayın, okuduğum romanlar ve hatta oykuler , geçmişi tekrar düşünmek , yaşlılar neden yaşlı ve yalnız, hasta insan ve hayvanlar, dilenciye para verirken, sıkıntıdan ve bomba geliyor kafamdan yasanmamis hüzünlü sahneler düşünerek ağlamak= her şeye ağlayan insan

gözyaşlarına hakim olamayan insandır.

şu sıra zaten iç sesimle konuşup ağlayasım geliyor. kendi kendime ağlama seansları yapmak istiyorum. velhasıl ağlayasım var o yüzden her fırsatta ağlanacak yerde gözlerimi dolduruyorum ve kendi sebebime dönüp ağlıyorum.

herşeye ağlamıyordur aslında çok dolmuştur. içini döküyordur.