her yol ayrımında birini kaybetmek

hep başımıza gelen olay . ne zaman bir şeylere karar versek, yeni bir yola çıksak mutlaka birilerini kaybederiz. kimi korkar gelmez , kimi yola inanmaz gelmez , kimi ise yolcuya bize inanmaz gelmez.

eksile eksile kavuştuk yalnızlığa.

yola ikna edilmişlerle değil, inanmışlarla çıkılır.

(ismet özel)

konu kazanmaksa bu uğurda kaybedilen şeylerin hiçbir önemi yok. arkaya bakmadan yürümek lazım bazen.

ben hiçbir şeyi kaybetmiş olarak görmüyorum kendimi, aksine kurtuluştu hepsi. çünkü ben çocukluğumdan beri güçlü bir insan olmuşumdur. öyle olunca da sülüklerle sarılmış olarak buluyor insan hayatta kendini. ben hiçbir zaman insanlara yük olmak istemedim, olmadım. ama herkes bana yük oldu. yüklerimden kurtuldum yani. hiçbirisinde de bir acı hissetmedim, hafifleme hissettim. ben kimsenin üzerine yıkılabileceği duvar olmak istemem. bazı zorunlulukları hallettim ve rahatım. ben sadece nankör bir insan olamadığım için, hatrı olan insanlara, üçbeş kemik atıp, kurtuluyorum. ödeşiyoruz gibi. herhangi bir vicdani problemim de yok. çünkü elimden gelenin fazlasını yaptım. tek derdim kendimden memnun olmak ve memnunum.

kaybolmayıp kendi yoluna gitme durumu da olabilir.

nasrettin hoca'nın fil hikayesidir.