herkesin kendini özel sanması

herkes kendine göre özeldir hatta bazı kişiler başkalarına göre özeldir. sonuç olarak herkes bakış açısına göre ya kendisine göre ya da bir başkasına göre özeldir.

herkes kendi özelinde özeldir, en özeldir.

sanması değil bu böyledir her birey biriciktir kendine özeldir tabi bu kalite farklılıkları karakter farklılıkları gösterir o ayrı konu

ahh keşke oyle olsa ve uygulamaya koyabilse.. daha secici olur, bol bol okur kendini gelistirir kisacasi secici olur.. ılk karsilastigina ask demez ustune mutsuz yuvaya neden olmaz.. bircok sorun olmaz... tedbir.. temkin.. hep supheci olmak.. ahh keske...!

her insan farklı işte. özeliz lan. özel hissetmeyelim mi kendimizi?

herkes özeldir farklıdır ama başka candan üstün değildir. insan elinde olan avantajları başka canlılara da sağlarsa özelliğin bir anlamı olur.

kişi, başkalarının hataları için onları sorumlu tutarken, kendi hataları için dış etmenleri sorumlu tutma eğilimindedir [self serving bias]. aynı şekilde kendi başarısızlıklarımızı dış etmenlere bağlarken başarılarımız için pay alırız.

kişi, kendi seçim ve düşüncelerini yaygın koşullara uygun görür. oysa kimse bu kişiler gibi düşünmek zorunda değildir. [false consensus effect]

kişi, sahip olduğu olumlu özelliklerin sadece kendisine has olduğunu düşünür. [false uniqueness effect]

kişi, kendi inanç, düşünce ve varsayımlarını destekleyen, söylediklerini doğru çıkaracak bilgileri kayırma, öne çıkarma eğilimindedir. [confirmation bias]

bunları ve daha birçok kendimizi özel sandığımız anları anlıyorum fakat zaten taktığı maskenin üzerine bir maske daha takıp ortalıkta kendini yüceltmeye çalışarak en iyisini ben bilirim tavrıyla oraya buraya saldıran kişileri anlamıyorum. bu kişilerin özel olmasından çok, çocukça geliyor. elbette her yerde olduğu gibi sözlükte de var veya vardı bu tipler. hatasını kabullenmeyip (bu kişiler asla hata yapmaz kendilerince) ''ben bilmem kaç bin tanım yaptım, saygı duyun'' diyen kişileri anlamam mümkün değil. tanımın sayısından çok içeriği, yazım tarzı ve niteliğinin daha önemli olduğunu düşünüyorum. yazarları sözlükte özel yapan birçok etmen var fakat bu kesinlikle tanım sayısı veya karma değil bence. belki de özel de değilizdir*. ama zaten olsak ne, olmasak ne.

neyse, özel olmaktan nerelere geldin armysuzy. ama alakalı efenim tüm dediklerim. buraya kadar okuduysanız ne mutlu.

postmodern çağın getirdiği bir safsata olup herkes özelse kimse özel değildir sözüyle net bir şekilde yanlışlanabilecek düşünce.

böyle olmasa yaşanmaz ki zaten. hayal kırıklığı bile olsa ucunda insan sanar durmadan.

herkes kendisi için özel olmalıdır zaten ve bunu kimsenin bozmasına izin vermemelidir.

bana özel olduğumu hissettir dedi.
omzuna vurup "özel naber" dedim.

özel insanların özel arkadaşları olur. yani bende özelim.

(bkz: yoo)

elma gibiyiz işte herkes elma ama herkesin tadı ,tipi farklı. hem özeliz hem değiliz.

zaten özeliz.

aslında herkes kendince özeldir, biriciktir. parmak izimiz bile bize özel.

özel olmamızdan kaynaklıdır hayatımızda bunu kavrayacak insanlar olması yeterlidir.

özellikle ergenler arasında çok yaygındır bu sanrı. yok ben değişiğim yok kimseye benzemem... sonra işte okul, askerlik vs bitip iş hayatına girince sende sıradan bi insan olduğunu anlıyosun, zamanla. kısacası milyarlarca insandan birisin, çokta kasma...

aynı zamanda insan en çok kendine kördür. bu çelişki beni bir gün delirtecek..

valla insanların kahir ekseriyeti özel falan değil. şöyle düşünelim. şimdi geriye doğru babanızın babasının babasını düşünün. en son nereye kadar bu silsileyi devam ettirebiliyorsunuz? gördüğünüz gibi iki bilemedin üç kuşak sonra unutulacaksınız. kim olduğunuzu, ne yaptığınızı, neye benzediğinizi hatta mezarınızı bile bilen kalmayacak. insanların kahir ekseriyeti diğer milyarlarcası gibi öylece yaşayıp gidecek ve unutulacak. eğer iki yüz üç yüz yıl sonra hatırlanacak birisi değilseniz insanların kahir ekseriyeti gibi sıradan bir insansınız.

ben tek bir tane daha olmadığı için hissettiğim duygu.