hiç sevmemiş gibi unutan kişi

sonunda kazık attıysa 5. günün şafağında şov yaparım.

kendisine karşı yapılan anlam veremediği yanlışları artık kabul eden kişidir. böylece hayatına kim girerse girsin, unutmayı çoktan öğrenmiştir.

herkes her şeyi yapabilme potansiyeline sahiptir. bunun idrakinde olan kişi, bir çırpıda unutmuş gibi görünebilir ancak onun tarafından işler bir çırpıda gerçekleşmemiş, sadece süreci nasıl yöneteceğini öğrenmiş ve adeta profesyonelce unutmuştur.

o da bu süreci sancılı geçirecektir ancak sancının biteceğine dair tecrübesi, bu eylemi kısa sürede sonuçlandırmasına olanak sağlar ve onu bu süreçte ayakta tutar.

kendim olduğumu sanırdım, hiç ummadığım bir anda bir kitap arasından düşen bir bilet anıları canlandırıp tekrar hatırlatana kadar..

maalesef ben lan yerlere göklere çıkarıp sonra tak diye bir unutuyorum ben naptım bu kıza diyorsun

hiç sevmemiş gibi unutan insanlar, sevgilisini, attilla ilhan'ın 'ben seni neden mi sevdim' şiirinde sözü edildiği gibi seven insanlardır.

çünkü bu insanlar gün gelir, sevgiliyi bu denli saf- temiz duygularla sevmenin, onu kötü günlerinde desteklemenin, her istediğini yapmanın; ona abi olmanın, baba olmanın; dost, arkadaş olmanın... kısacası her şey olmanın, kendilerine hiç de iyi bir sonuç getirmediğini görürler.

genelde böyle sevenler ihanete uğrarlar.
karşılarındaki kişiye her şeylerini vermişlerdir çünkü, ona her şeyden önemli olduğunu hissettirmişlerdir bir kere, bu sebeple ki, kalpsiz kişinin aklı başka heyecanlardadır artık.

sonra bir gün... pat !
ihaneti öğrenirler.
şimdi bir soru sormamalı mı? ne yapmalı?

gerçekten içten ve kalpten bir sevgiyi hak etmeyen, beş dakikalık zevk için karısını/kocasını aldatan kalpsizler için üzülmek mi gerekir?

böylesine severken aldatıldığını öğrenmek, insanın içini öyle acıtır, öyle çok kanatır ki, onu hiç sevmemiş olmayı dilersiniz !
onu hiç tanımamış... onunla hiç karşılaşmamış olmayı...

çünkü sizin severken ellerinizin titrediği o saçlara, bir başkasının dokunduğunu öğrenmek hissi.......
bu iğrenç bir duygudur.
insan, her şeyi unutur. yeter ki sebep olsun.

muhtemelen yapmadığını bırakmamış bir ilişkide sırf onu bıraktı diye 'sen beni hiç sevmedin' konumuna düşmek ve bunu yapabiliyor diye suçlanmak. bu yaşıma kadar bütün ilişkilerimde aynı sorunu yaşadım. hiç sevmemiş gibi unutan kişi değil de kendine verdiği değerin farkında olan kişinin yapması gereken bir durum diyelim. sonuçta sana değer vermeyen, saygı duymayan insanları hatırlamanın bir lüzumu yok.