hiçbir şey yapmamışken çöken suçluluk hissi

oturduk yerde kötü bir şeye sebep olmuşum gibi üstüme çöken kötü histir. anlamıyorum varlığım sıkıntı yaratıyor gibi. sanki çakma diş taktırmış gibi. sanki diken batmış da çıkarılamamış battığı yerde su toplamış gibi. durduk yere neden olur nereden gelir bu his bilinmez.
editation : hiçbir şey yapmamaktan kasıt kötü bir şeyler yapmaktır. tşk.

hiçbir şey yapmamaktan kaynaklanan duygu. kalkıp bir işe yarayınız efendim. o zaman geçer.

insanın yaşam kalitesini eksilere düşüren duygu. günlerdir hatta aylardır üstünde düşünüyorum. ortada hiçbir şey yok, hiç kimseye hiçbir şey yapmamışsın, hatta buna eminsin fakat suçluluk duyuyorsun. ve birden bütün yaşam kaliteni yerle bir ediyor. bunu üstünden atmak o kadar zor ki. hatta midene bir şey oturuyor o derece. şu an tam da o hissi tadıyorum. nasıl geçer bilmiyorum. umarım bir gün bundan kurtulabiliriz.

“ben neden hiçbir şey yapmıyorum” demekten kaynaklı

büyürken ebeveynleri, öğretmenleri gibi otoriteler tarafından çokça eleştirilen ve suçlanan bireylerde görülebilen durum. küçük yaşta yerleşen kodların farkına varmak ve onları değiştirmek zor oluyor.

birine çok değer verirsin. mutlu olması için elinden geleni yapmışsındır, zamanından, gururundan, her şeyinle fedakarlık etmişsindir ama o yine de terk edip gitmiştir. hiçbir şey yapmadım , suçum neydi sorusu aklına gelir? belki de suçun çok şey yapmaktı.

bazen de hiçbir şey yapmamak da suç olur…